Deel 20 Met onze Polo Vivo op pad!
Blijf op de hoogte en volg Carrie
05 Juli 2012 | Zuid-Afrika, Pretoria
Met onze Polo Vivo op pad
Vrijdag 29 juni
8.00 uur opgestaan. Ik ga achter de pc want ik moet echt mijn weblog in de lucht zien te krijgen. Plien blijft nog ff lekker liggen, de bofkont. Maar zoals het hoort , komt ook zij om 08.30 uur haar bed uit en maakt voor mij en haarzelf een heerlijk ontbijtje met de geroosterd brood( handig als het brood oud is) en daarop wat boter( wat niet van ons is) en daarop suiker van de free koffie en thee. Eindelijk. 10.30 uur was ik klaar en konden we naar 't strand.Maar natuurlijk kwam ik met het geweldige idee ( Plien vond 't maar niks)om eerst maar eens de laundry te doen, zodat we weer alles schoon hebben voor de volgende dagen. Alles netjes op de hand met een heerlijk sopje wat ik nog had vanuit Zambia. Soppen, spoelen en nog eens spoelen Plien en dan als een gek wringen! Ok we gaan nu naar t strand, alleen ga ik straks nog even terug om de was om te draaien die aan onze geïmproviseerde waslijn hangt. Ondertussen lag mevrouw P. Lasterie heerlijk in een boek te lezen en te genieten van de zon aan het overheerlijke Anstey Beach! Ik terug voor de was en daarna direct een take away cappuccino gehaald bij ' The Green Dolphin', restaurant aan 't strand. Nog een poosje heerlijk aan t strand liggen chillen totdat ons maagje begon te knorren en wij bij ' The Green Dolphin' heerlijk hebben geluncht. Nadien nog een poosje aan het zwembad vertoeft, Plien met een boek en ik met een bak met water, om mijn voeten in te weken, want ik ga mezelf maar eens pedicure, de kloven springen weer eens in mijn voetzool. Heet water uit de waterkoker en koud water uit ' t zwembad en een beetje waspoeder wordt mijn mixje! En weet je wat, het werkt ook nog eens! Zijde zacht en handelbaar, dat is wat ik wil. Ondertussen krijgt Plien ook interesse in haar tenen en lakt haar teen nagels met mijn zachtroze nagellak. Het is ondertussen 18.00 uur geworden en tijd voor skype met mijn neefje Julian, want hij is jarig vandaag. HIEPERDEPIEP HOERA VOOR JULIAN.Ons avondmaal hebben we genoten bij ' The Green Dolphin' en de aansluitende boel onveilig gemaakt met onze zingen tijdens het karaoke. Ook ons buurmeisje Casey van 2,5 heeft samen met haar moeder gezongen. Zie foto's ! Yeah, wat een giller. Ook wij hebben samen gezongen, helemaal te gek. Lichtelijk aangeschoten zijn we om 22.30 afgetaait naar ons hutje. Hihihihi!
Zaterdag 30 juni
07:00 was ik al weer wakker.Snel de wekker uitgezet dan kan Plien nog even blijven liggen als ik douchen.Onze twin bij Anstey is zo klein dat als je allebei naast je bed staat, je gewoon de bump (dans van vroeger, kontje tegen kontje) aan het doen bent.Prima met een muziekje maar niet 's ochtends vroeg.Dus ik eerst douchen en dan kan Plien opstaan en heeft ze enigszins wat ruimte om haar ding te doen, wat dat ook wezen mag. Om 9 uur moesten we bij het ' Durban Royal Hotel' in town zijn. Om precies te zijn, bij Avis office om onze Polo Vivo te halen. Dat betekent dus ook dat we al onze troep weer ingepakt moeten hebben en ook een pack voor een volledige week. De grote rugzakken laten we hier bij Anstey's achter in de storage.08.30 zaten we in de local bus richting het centrum. Vlak voor ons vertrek nog wat oud brood geroosterd, met wat boter (niet van ons) en suiker van de free coffee [e-38] tea erop, gaf ons weer een aardig ontbijt zo voor een simpele zaterdagmorgen.
<'Plien vervolgt'> Local bus brengt ons naar dichtbij waar we wezen moeten. Bij de Avis-balie nogal veel gedoe: andere prijs dan via internet, andere auto, een onderdeel mist van gsm, die moeten we op de luchthaven ophalen. Ja, dag! Ok goed, we doen het, maar dan tegen korting. Dat lukt! Na een uurtje rijden we in onze Polo Vivo weg, uit de parkeergarage, hoppa de verkeersdrukte van Durban in. We toetsen de straatnaam in van ons hostel omdat we daar de spullen moeten ophalen! Maar foutje van mij, Plien, want de Marine Drive loopt door heel de stad heen. Na een half uur denken we dat we er zijn, maar niet dus, totaal aan verkeerde kant van de stad. Ik had het huisnummer moeten invullen. In tussentijd ook nog geluncht bij luxe mall, in de veronderstelling dat we er bijna waren, niet dus. Tegen middaguur komen wij bij ons hostel aan. Inpakken en wegwezen! Weer door het stadscentrum, wat een ellende! Car(rie) heeft het zwaar, want links rijden en in verkeerschaos. Bij airport waar we toch langs komen, halen we het gemiste onderdeel van GPS! We doen een stop in Ballito, een echte surfers plek en eten daar een hotdog en ijsje! Wat nou toeristen! Maar ook: wat nou winter, want het is heerlijk warm! Nog 200 km voor de boeg naar St Lucia. Eenmaal daar, in donker, kunnen we ons hostel met moeite vinden. En als die gevonden is, treffen we niemand achter balie, wat een achterlijk gedoe. Dus verder en komen uit bij Shonalonga Lodge. Jeetje, niet verkeerd, want voor een beetje meer hebben we een compleet appartement, met 2 slaapkamers, keuken, balkon etc. We trekken fles wijn open en maken een salade! Bekaf, maar content!
Zondag 1 juli
8:00 op en na ontbijt naar receptie voor meer info over wat hier is te doen/ zien! Een mega vriendelijke dame helpt ons op weg. Alleen hebben Car en ik miscommunicatie over mogelijke programma's voor komende dagen en is er zelfs sprake van 2 personen met een zeer kort lontje! Een koffie in een tentje tegenover lodge doet wonderen, we kalmeren! Rond 11:00 op weg naar Hluhluwe/Imfolozi park (serieus niet uit te spreken)! Uurtje later rijden we het park in. Hier is ook Big 5 te spotten! Kom maar op met de katten! Ik achter stuur, want politie is er toch niet! Begint niet helemaal ok, want even later rijd ik te strak langs venijnige struiken en lijken er krassen op auto te zitten. Maar gelukkig, blijkt een paar dagen later (lees verder), dat van krassen geen sprake is! Links beginnen te rijden in een National Park is wellicht niet heel handig! Gaat al snel beter, vindt ook Carrie! We zien weer van alles, zoals in Kruger! Maar eventjes later, finally onze eerste katten gespot! 5 leeuwen liggen te zonnen. Mega ver weg (2 jaar geleden liepen ze bij mij langs auto), en Car kan zich niet focussen met videocamera, maar een leeuw is een leeuw, dus afstrepen deze king of the savanne! En weer later, het begint beetje te schemeren, botsen we zowat tegen 3 hyena's aan. Gekke, maffe beesten. Ze zijn niet zo mooi! Terugreis naar St Lucia is nogal vermoeiend, want een uur lang rijden we in pikkedonker en hebben we alleen maar tegenliggers, die met groot licht aan rijden. “ Achterlijke gladiolen” zegt Carrie telkens weer! En ook nog drempels in weg, zonder aankondiging op bord! Terug in St. Lucia tanken en boodschappen! Carrie maakt weer een mega lekkere maaltijd (ik bof met zulk reisgezelschap). Ik regel lodge in Kosi Bay, waar we morgen naar toe gaan, nadat we in ochtend Cape Vidal bezocht hebben!
Maandag 2 juli
06.00 schrik ik wakker. Laat Plien maar weer eens rustig slapen en spring zelf onder de douche. Blijkt dat Plien toch wakker is en doet haar eigen ding (ze heeft zich niet gedoucht vanochtend) en om 06.50 zitten we in ons Vivootje naar het National Park richting Cape Vidal. Zo'n ongeveer 30 minuten rijden vanaf St.Lucia. 7.05 rijden we de gate van t park door en om 07.10 spotten we onze eerste Zebra's, gevolgd door waterbucks, warthogs, steenbokken e.d. Plien rijdt flink door want we willen op tijd in Cape Vidal zijn in verband met de Tide. Bij eb kan je zo'n beetje over het water lopen. Rond 9 uur zijn we daar met de nodige stops en lopen gezamenlijk over het water wat toch echt best kicken is.Awesome. Plien dartelt al een jong hert over en door 't lage water. Hele families zijn druk met het vissen in de zee, met van die giga grote hengels. Rond 09.45 gaan we terug aangezien het vloed wordt en als je niet oppast, later niet meer terug kan lopen. Maar we komen wel terug hoor. Ook maken we nog een super mooie loup en zien we weer van alles. Het is hier prachtig uitgestrekt. We zien zelfs twee dieren van de big five. Namelijk de buffelo en een aantal nijlpaarden. Rond het middaguur rijden we weer door de gate terug en halen nog het een en ander bij de Spar aan boodschappen, waarna we vertrekken naar Kosi Bay. Volgens de GPS en Plien gaat ons dat ongeveer 4,5 uur duren, non-stop doorrijden, maar 3 uur later rijden we het bordje Kosi Bay voorbij en zijn we er gewoon. Bij de Total moesten we wat lucht uit de banden laten lopen en moesten we onze gastheer Ray bellen ivm met de exacte route naar de Bed [e-38] Breakfast Kosi Moon.Maar dat lukt ff niet want heel Vodacom ligt eruit, geen netwerk dus. Er wordt me verteld dat MTN wel werkt. Dus gooi ik al mijn charmes in de strijd om een mobiel te regelen met het netwerk MTN. En weet je wat, het is gewoon gelukt. Geef snel de telefoon aan Plien want zij dat dit allemaal geregeld en terwijl ik sta te kijken hoe het lucht uit onze banden gaat, wordt ik aangesproken door een mannetje van een promotieteam die ons wil laten zien dat je auto zonder water maar met een spuitbus giga schoon krijgt. Nou zeg ik, laat maar zien aan deze kant (de kant waar Plien de krassen in had gereden) en hij poetste zo'n beetje bijna alles weg. Hahaha, helemaal te gek. We zagen er geen barst/kras meer van. Met 1.7 bar in de banden verlaten we de Total richting ons onderkomen. Plien had Ray gesproken en we zouden hem ergens treffen om van auto's te wisselen.Maar eerst moesten we zelf de dirt road op richting de Kosi Moon Lodge. En ja hoor, daar stond hij te wachten. We wisselen van auto, hij in onze Vivo en wij in de Ford 4X4 en hij scheurt weg in onze Volkswagen Polo.
<'Plien vervolgt'> Kunnen m nauwelijks bijhouden in onze 4x4! Ons huisje is schattig, maar jeetje, echt in middle of nowhere. Je hoort hier alleen krekelgeluiden en dat soort natuur sizzle! 's Avonds mag je niet over het erf lopen vanwege hippo's en het stikt hier van slangen. Een lieve hond en kat heten ons welkom! Op onze eigen terras trekken we (alweer) fles wijn open en vertellen elkaar de meest schunnige verhalen. Licht valt dan uit voor ruim 1 uur! Dat blijkt hier zo'n beetje elke dag normaal te zijn! Ok, cool, accepteer het! Als licht weer aan is maken we maiskolven klaar, damn dat is lekker!! Koffie en om 22:15 gaat licht al uit (dat doen we nu zelf, electricity laat ons niet meer in de steek).
Dinsdag 3 juli
Na ontbijt zoeken we eigenaar Ray op! Hij kan ons brengen naar punt van gisteren (hij totdat punt in onze Vivo en wij in zijn 4x4). Vervolgens kunnen we zelf verder en wel naar de Utshulango lodge voor het huren van snorkelspullen! Damn, hier hadden we beter kunnen logeren, want het ziet er gezellig uit en meteen lol met de 2 eigenaren. Na wat onderhandelingen over kosten van snorkelhuur, transport naar beach en toestemming tot park, springen we achterin een 4x4 auto! Enoch, onze chauffeur, vindt ons maar wat maf en grappig!Het is National Park en meteen mooi! Op uitzichtpoint kijken we over lagune water, visnetten in water en in de verte de zee! Je moet het zelf gezien hebben, dan je begrijpt! Snap! Eenmaal bij lagune/ strand baai aangekomen wijst Enoch hoe we door het water moeten lopen naar snorkelplek. So we do! Eerste wateroversteek gaat goed, maar na 2e lopen we op soort drijfzand! Ik vind het mega cool, want bij elke stap zak je zo'n 30 cm weg, maar Carrie vindt het minder tof, bang dat ze helemaal wegzakt! Zou lekker rustig zijn ;-), nee das grapje Car! Tijdens snorkelen worden mooie (en voor mij nieuwe) vissen gezien! Je zwemt met stroom mee, dus lekker relaxed!Enoch zou ons om 15:00 ophalen, maar is een uur eerder al op afgesproken plek. Het is duidelijk dat hij ons gezellige tantes vindt. Ik lig met hem in een deuk, vooral vanwege Carrie! Hij brengt ons terug naar hun lodge. Nog een beetje gedoe daar, want bij strand heeft een echtpaar uit Pretoria per ongeluk een snorkelmasker meegenomen. Ze hadden ons verteld dat ze in deze lodge verbleven, dus Car en ik zoeken het terrein af op zoek naar deze 2 dikke mensjes! Niet te vinden. Blijken ze bij de buren (een andere lodge) te zitten. Via een shortcut door een hek heen, maar vinden ze ook daar niet! We geven hun ons nummer, mocht het snorkelmask niet terugkomen. Aardige mensen daar. Eigenaren zitten ons een beetje te dissen over dat het een duur snorkel mask is, maar dat is helemaal niet zo. Kan hen blijkbaar geen worst schelen. Na drankje pakken we weer auto en doen in Kosi Bay boodschappen in vage , mega grote toko! Daar heb je naast de schappen ook daarboven meteen de opslag van goederen als je begrijpt! Terug over de dirt road naar ons huisje, na alweer een shift tussen Rays 4x4 auto en onze auto! Net thuis valt het licht uit! Veel langer dan gisteren. We kunnen niet veel anders dan wijn drinken en stomme woordspelletjes doen! Na ruim een uur komt Ray kijken hoe we het maken. We zitten in het pikdonker met een zaklampje van action en een schermverlichting van mijn iPhone. Even later brengt hij ons een lantaarn. En ja, nog geen 5 min. later springt het weer aan. Carrie maakt lekkere pasta carbonara.Verse ananas toe, en nog wat wijn! In een land zonder elektriciteit wordt je veel sneller alcoholist, is mijn/onze conclusie!
Woensdag 04 juli
Teering gaat die wekker weer. 07.30. Ik spring vrolijk uit mijn bed (Hahahaha maar niet heus) en ga aan de slag met bacon en egs. Want dat staat op ons menu van deze morgen en om 9 uur vertrekken wij weer met de 4X4 en Ray in onze Polo Vivo. Bij de lodge wordt er weer gewisseld en nemen we afscheid van Ray en gaan onze eigen weg. Onderweg naar de Total (voor meer air in onze banden) rijden we langs een aantal kapsalons die gevestigd zijn in een container (zie foto's).Met 2.2 bar in de banden, met mijn knalroze ondergoed op de hoedenplank, ligt te drogen, vertrekken we weer naar St. Lucia. Halverwege stoppen we nog even voor een lokale markt in het plaatsje Hluhluwe, wat te gek was, rijden we weer verder. Helaas staat het geluid uit en ben ik niet gewend om met een GPS te rijden en rijden we verkeerd. Hoe blond kan je zijn, Car? Maar al snel komen we er achter en maken rechtsomkeert en de schade blijft beperkt tot een schamele 15 km.We moeten voor 14.30 in St. Lucia zijn om onze ticket voor de bootreis op te halen. Want ook dat staat vandaag op onze agenda. En dat lukt want we rijden exact 14.11 het stadje binnen. Gelukkig kunnen we een dag langer blijven dan we aanvankelijk hadden geboekt. Want we hebben ons programma bijgesteld, omdat we heel graag op zaterdag in Durban de Zulzlu Tour willen doen. Het is hier namelijk een heel fijne plek om langer te blijven, want dit is een appartement met twee slaapkamers, een keuken, een giga badkamer, balkon en een tv. Om precies 15.00 uur zijn we bij de boot en vertrekken direct. Ook nu weer hebben we heel wat mooie foto's en videomateriaal gemaakt van oa. Hippo's, krokodillen,lepelaars, flamingo's en nog veel meer mooie vogels en dit alles onder het genot van een heerlijke Savanne. Met 6% alcohol. Thuis maak ik een heerlijke Carrie pasta. Onder genot van een lekker wijntje hebben wij het hele gebeuren weggewerkt! Waar het zo ging, dat we om 22:15 het licht moesten uit doen.
Donderdag 05 juli
Vandaag dagje St. Lucia. Geen programma, dus lekker relaxed uitslapen (al zijn we dat verleerd), ontbijten, was gedaan en vervolgens plaatsje in. Bij koffie toko helpen 2 meiden met een laptop ons bij het overzetten van foto's van camera naar USB. Twee uur later terug met kaarten, postzegels, en ieder een wardog van hout. Beide beetje fors en zwaar, dus lekker ballast voor de komende 2 weken. Maar goed, van alle souvenirs waren deze veruit de leukste! Terug naar huis en pakken nog de auto om naar strand te gaan,. Die ligt om de hoek! Mega breed strand, beetje saai want lijkt op NL op de hoge golven en de vele vissers na.We komen ook nog even vast te zitten met onze Polo Vivo in het mulle zand bij een soort parkeerterrein. Echt mega stom, want was net slechtste stukje en we karren er precies doorheen. Na 2 duwen aan achterkant komt ie gelukkig weer los. Een echtpaar in een auto die ons tegemoet komt, komt niet meer bij! Bij andere uitkijkpunt in baai die in zee uitloopt zien we hippo's en krokodillen in de verte. Een bord maakt duidelijk dat je hier op moet passen op deze beesten. Gek, omdat dit zo dicht bij bewoonde wereld is. De rivier loopt parallel aan de hoofdstraat! Na eten en tv kijken doen we nog stom spel, namelijk wie het verste kan lopen met 2,5 liter water balancerend op je hoofd. Jeetje hoe doen die mensen dat hier, knap lastig! Onderburen moeten niet blij zijn geweest, want de waterton dendert tig keer op de grond. Ik win het echter van Carrie, kom van balkon tot aan keuken ;-).Morgen terug richting Durban. Doeg, St. Lucia, we bevelen dit plaatsje bij iedereen aan!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley