Deel 21 Van Durban naar Stormriver

Vrijdag 06 juli

Op tijd eruit, want we gaan terug naar Durban. Maar zoals gewoonlijk ben ik natuurlijk weer het eerst en duik direct onder de douche. Aansluitend heb ik een heerlijk ommeletje gebakken terwijl Plien ook ging douchen. Tv aan en de tafel gedekt. We moeten een aantal boodschappen weg zien te eten want we hebben veel te veel rommel gekocht. Dus pak ik even uit met alles wat je voor een ontbijt kunt bedenken. Paulien klaar en eitjes klaar, ontbijten maar. Na het eten de laatste spllen in gepakt en om 09.00 uu rijden we St. Lucia uit, richting Richardsbay. Daar schijnt een giga shoppingmall te zijn waar we een ' Lonly Planet' van Zuid Afrika willen kopen want de reisgids die Plien vanuit Nederland heeft meegenomen vinden we maar niets. Het was ff zoeken maar dan vind je het toch wel na een aantal aanwijzingen van een meneer die we tijdens ons dagelijkse koffiemomentje hebben gesproken. Wij blij, want nu gaan we de Lonely Planet scoren, nou droom maar lekker verder, want die hebben ze niet. We werden nog wel naar ' Christians Boohshop' gestuurd (wij maar denken dat de eigenaar Christiaan heet), maar daar verkochten ze allen maar Christelijk boeken. Hahahaha. Wat zijn we weer slim! Zelfs de eigenaar moesteen beetje lachen, maar was wel zo vriendelijk om ons nog een andere Shoppingmall te adviseren vlak bij Durban om ook daar nog even te checken voor die speciale reisgids. Zo gezegd zo gedaan! En ja wel hoor, weer geen 'Lonely Planet maar de Rough guide (volgens Tesorsa mijn maatje tijdens mijn eerste Safari in het Kafuepark, Zambia) de beste die er is. Mooi zijn we allebei weer blij, want die hebben we gekocht. Vandaaruit regelrecht naar Ansteybeach hostel in Durban. Eerst alles uitgeladen voordat we richting de stad zijn gereden om onze auto terug te brengen. Nog eerst even af getankt en samen besloten niet het het vuil van de auto af tehalen, maar de auto in t donker te parkeren, zodat de krassen gewoon niet opvallen. Volgens mij een goede tactiek.We moeten de auto toch een parkeergarage in rijden en parkeren hem gewoon zowat in t donker. Hahahaha Grappig genoeg werden we warm onthaald door de meneer van de garage. Hij zei dat hij blij was ons met een lach op ons gezicht terug zien komen. Veel beter dan hoe we vertrokken. Hij en zijn maat rennen rond de auto en schrijven van alle op maar we krijgen geen commentaar op de krassen. Plien en ik kijken elkaar aan en woorden waren overbodig. 1- 0 voor ons. We krijgen nog wel een paar zwarte sokken terug uit vakje bij bestuurskant. Oeps die waren van Plien. Er wordt een of andere berekening gemaakt waar wij t niet mee eens zijn en waarop de garageboy adviseert het te gaan regelen in the office. Prima, daar zagen we direct de vervelende man staan die ons een andere auto in ons maag wilde proppen. Ik zeg tegen Plien wedden dat die zo vertrokken is. En jawel hoor. Desh was foetsie. Niks aan' t handje, we leggen ' t verhaal uit aan zijn collega en halen ons bewijs, ondertekend door Desh, te voorschijn. En nog geen 5 minuten later krijgen we nog veel meer korting dan was afgesproken. We danken de man hartelijk en lopen al lachend weg. We komen niet meer bij en komen er achter dat hij t bedrag verkeerd heeft gelezen en dat kwam ons heel goed uit. Mooi! Hadden we zeker verdiend. Met de bus terug naar de beach, waar we nog een restje eten van de vorige dag en mais hebben als diner, waarna we besluiten te gaan Karakoke in The Green Dolphine, across the street, waar we hartelijk worden onthaald door al onze vrienden van de week er voor. Voordat we er erg in hebben krijgen we alweer een microfoon voor onze snufferd en moeten verplicht zingen. No problem doen we gewoon ff . Wij zingen wel de sterren van de hemel hoor. Hakunamatata, ofziets.Lalalalalalalalalalala! Zaterdag 07 juli Toer naar de Zulu people staat vandaag op programma. We worden opgehaald door gids Alfredo in kleine toyotaatje en rijden naar plek waar auto aankomt met 7 duitsers. Die rijden achter ons aan en doen ook de toer. Alfredo is super aardig en neemt met ons programma van vandaag door. We zullen een Zuludorp bezoeken, in huisjes binnen kijken, kinderen gaan een zula dans doen, local lunch, etc. Klinkt allemaal goed, we hebben er zin in. Bij een shop kopen we snoepjes en ballonnen voor de tientallen kids die we gaan ontmoeten in het dorp! We rijden door prachtig landschap en stoppen bij nedersetting met paar hutjes. Daar neemt een andere gids het over. Nu gaat de tocht echt beginnen! We lopen door bush naar meer toe, daar een lang verhaal over hoe zulu's zich verloven etc. Heel ritueel met het vlechten van armbandjes van riet die je bij waterkant vindt! Duitsers blijven vragen stellen, maar Car en ik vinden het na 5 min., nee 3 min.al niet meer boeiend. Ik vragen hoe lang bruiloft duurt, maar ik ga te snel. We zijn nog maar bij het ritueel van verloven, daarna volgt nog verhaal over aantal koeien dat bruidegom moet betalen, etc, blablabla. Werkelijk saai! We blijven nog bij wat bakstenen staan die ze hier zelf maken, liggen te drogen in een zon, dan nog een rietstengel bij waterkant met lang verhaal erbij! Jeetje, boeiend, loop door, we willen mensen, kindjes en beesten zien. Finally, we gaan door! Lopen steile helling op, ik en Carrie ver voorop, want duitsers en gids lopen langzaam, zeer langzaam. Het is ook heet, maar ze blijven maar vragen stellen. En hebben geen water bij zich, dombo's. Gids begint ons beetje irritant te vinden, maar hij vertelt gewoon dingen die of saai zijn of we al lang weten. Even later bereiken we eindelijk een hutje. Hier moet de 'healer' (geneesvrouw = belangrijk iemand) wonen! We krijgen instructies hoe we hutje in moeten en haar moeten begroeten: vrouwen links op grond en heren rechts op bankje. Ok, lekker charming! Ik en Carrie op grond, beide in rokje, dus lastig met knielen enzo.Oh ja, en we waren ook nog te laat in hutje, want we waren met 2 kindjes buiten aan het praten. En kids zijn, tegen onze verwachtingen in, tijdens deze toer zeer zeldzaam om te zien. Zeg maar netals leeuwen in het Kruger! Te laat gaan we dus hutje binnen, terwijl gids boos kijkt, we geven hand aan healer en brabellen wat. We moesten namelijk een bepaalde zin zeggen, maar die waren we kwijt in ons hoofd! Mijn hoofd, want Carrie let steeds niet op! Is alleen druk met kids spotten en videootjes maken. Anyway, eenmaal binnen, heeft Car het na 4 min. en 33 sec. wel gezien en wil naar buiten. Wat ze wil, doet ze, dus ze staat op, doei Carrie! Gids kijkt mij boos aan en vraagt aan mij: wat gaat ze doen? Met andere woorden hoe haalt ze het in haar hoofd om weg te gaan. Ik 1 of ander lulverhaal over dat ze 2 maanden geleden een knieoperatie heeft gehad en het altijd, maar dan ook altijd, heet heeft. Ok, dat wordt geaccepteerd. Even tussendoor: dit hele healer-hutje gedoe lijkt ons 1 groot fake gedoe. Het klopt gewoon niet. Die vrouw is daar gaan zitten , 3 minuten voordat we aankwamen en is gewoon oud vrouwtjes. Dit wordt lang verhaal, dus ik ga afronden. We vervolgen onze tocht in slakkentempo en komen bij een volgende nederzetting aan. Hier krijgen we warme lunch die we met de handen eten. Best lekker toch wel! Na eten komen souveniers op kleedje. Gids vraagt of we willen komen kijken, maar Car zegt: No, it is ok, is not my ding! (of zoiets). Ik uit beleefdheid maar naar kleedje, maar vind de spullen niet mooi. Dan eindelijk volgt de zuludans door kinderen. Het zijn er welgeteld 3, holy moly, we krijgen waar voor ons geld (not!). Kindjes zijn echter wel schattig en we mogen ook nog zelf meedansen. Wij delen onze ballonnen uit, blazen ze op en toch nog klein feestje! Vervolgens terug richting Durban! We rijden door landschap vol townships (lees krottenwijken), maar ziet er nog redelijk uit! Eenmaal thuis nog wat internet en gaan we naar huis dat naast ons hostel staat. Hier wonen de ouders van Casey, het meisje dat we op de eerste avond in Durban hebben zien zingen. Een poepie. Gisteravond waren we uitgenodigd om mee te komen braaien. Een beetje twijfelend lopen Car en ik hun tuin in, want meende ze het wel gisteren? Maar jazeker, we worden hartelijk ontvangen. Drie mannen zitten buiten bij de braai, binnen een huis vol met vrouwen en kindjes, incl. Casey! Er is zo'n 10 kilo aan vlees op braai gegaan, dus genoeg te eten. Rond half 10 richting strandtent weer voor karaoke! Is beetje rustig daaro, dus we maken het deze keer niet al te laat! Ondanks de saaie zulutoer, was het toch nog een top dag! Zondag 08 juli Redelijk geslapen oftewel veel beter dan gisteren. Heb vannacht op de grond geslapen en Plien in een tweepersoonsbed.Ze hadden voor afgelopen nacht geen twin-kamer meer maar alleen een double. En wij kunnen echt niet naast elkaar slapen, want we zijn geen moeder en dochter hoor en daarbij komt dat ik last heb van hoogvliegers en Plien niet. Dus dakanie! Dus heb ik t voor elkaar gekregen dat we een extra matras hebben gekregen, lakens en dekens. Relaxed!Afijn, iets beter geslapen dus. Maar wat een kleine kamer en geen ruimte, ik noem het gewoon een schuurtje. Nadat ik mijn toilet had gemaakt en Plien ook zijn we maar weer eens uitgebreid gaan ontbijten met Bacon Egs. Eerst nog even de kamer verruild voor een twin en dat is weer beter ofcourse. Na het ontbijt wat meer exactere plannen gemaakt voor de rest van de reis. Wat tourtjes en hostels uitgezocht en geboekt, want je moet erop tijd bij zijn. Het is namelijk al eens eerder fout gegaan waardoor r geen plaats meer was voor ons en wij ons programma moesten resetten. Rond 11.45 lopen we naar de bus want we gaan Durban City onveilig maken vandaag. De rit duurt zo'n dertig minuten. We kennen de weg dus weten ook waar we eruit moeten. Handig! Via de markt lopen we naar de Shoppingmall waar we ook nog een priester met zijn gospelzangeressen op straat zien zingen en het woord van god te verkondigen. Verder in het park onze lunche weg gewerkt, ieder twee cupcakjes en een bak koffie. Na de lucnh lopen we richting de vis en vleesmarkt. De buurt wordt steeds minder en zelfs een beetje onguur. Vlak bij een moskee worden we aangesproken door een man die ons vertelt voorzichtig te zijn aangezien het hier gevaarlijk is. Hij brengt ons bij de vis en vlees markt, die op zondag gesloten blijkt te zijn.Wat een pech! Nou dan maar terug naar het busstation, want we weten niet eens hoelaat de bus vertrekt naar onze Ansteybeach. We eten weer bij de Green Dolphin en ontmoeten daar nog ons buurmeisje Casey en haar moeder Renisse. Nog meer ballonnen uit tas getrokken, foto’s en adressen uitgedeeld! Het was ondertussen koud geworden dus vroeg in ons hutje! Maandag 09 juli 5:50 gaat de wekker. We moeten er vroeg uit in verband met vertrek naar Cintsa. Baz bus komt tussen 6:45 en 7:30, dus opschieten geblazen. Laatste spullen pakken en ontbijten. Sleutel ingeleverd en deposit van 200 rand terug. 100 rand voor gastvrouw Michelle, toffe hippo (ze is beetje dik). Ook gast hippo Sandra is in the house en liet haar tiet zien, want haar slaapjurk zakte af. Beetje uitgelubberd, ze was nl. dikker geweest. Ze excuseerde zich. Maar dat was een hele openbaring, want ze vertelde zo’n beetje haar hele levensloop en wordt hier ook nog eens emo bij. Tranen dus. Onderhand 8:00,nog steeds geen baz bus.