Deel 22 Laatste week, Capetown
Blijf op de hoogte en volg Carrie
19 Juli 2012 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Vrijdag 13 juli
8:00 wakker, 9:00 ontbijt, 10:30 Baz bus en na wat mensen te hebben opgepikt, karren we naar Plettenberg. In George gestopt 14.45 uur voor een late lunch. Belegde broodjes gekocht en bij een luxe supermarkt. En bij de Wimpy's twee koffie en een muffin. En door karren maar weer. Het is dit keer een volle bus. Er zitten zelfs twee kids in de bus die ik allebei een ballon geef om mee te spelen. De pubers uit ons hostel die daar zeer luidruchtig waren, zaten nu als lammetjes in de bus. Ze gaven zelfs geen kik. Ondertussen kregen we een zeer slechte film geprojecteerd en was de gehele bus voor een uur of twee weer ge entertaint. De volgende stop was een dinerstop, bij het plaatsje 'Riversonderend', waar we keuze hadden uit burgers bij Steers en smerige koffie van de petrolstation. Nou dat werd het dus ook beide. Je moet toch wat eten. Een klein uurtje later arriveerde de bus bij onze op pick plek van de shuttle die ons dan weer doorbracht naar Hermanus. Het was een jong stel van een andere hostel die ons bracht naar ons eigen hostel de ' Zoete Inval' waar we warm werden verwelkomd door Rina een geweldige lieve oudere dame. Het hostel was schattig rustig en waanzinnig schoon en onze kamer was top. Zo uit een oud Engels huisje. Heerlijke bedden goede matrassen en genoeg dekens om warm te blijven. Ook daar hadden we een twin kamer met ensuite geboekt dus onze badkamer was allen voor ons en die was huge. De closetrolhouder maakte muziek als je aan de vellen trokken. De ' Fur Elise' werd gespeeld. Geweldig! De Huiskamer had een open haard en twee zeer grote boekenkasten. Ze noemde het dan ook de living annex libary. Anyway super relaxed dus. Plien gooide direct wat blokken op de open haard en stookte het vuurtje nog net wat hoger op. Twee stoelen er voor gezet een wijntje in geschonken en de What app aan, waar we zo'n beetje de gehele avond met Sabri online hebben zitten What's appen We hebben met ons drieën, een rotje gelachen, al kon je elkaar niet horen Lang leve de App. Trusten.
Zaterdag 14 juli
Vanochtend whale-watching en om 7:30 op. Bij ontbijt in knusse woonkamer horen we dat de trip pas om 12:00 gaat. Ook goed, dat geeft ons allen tijd om naar het centrum te lopen en vanaf daar via een mooi wandelpad langs de kust naar de New Harbour. Daarvandaan vertrekt de boot. We turen wat af naar walvissen, die hier heel dicht langs de kust kunnen komen. Niet voor niets whale-watching spot numero uno in wereld. Maar, helaas we zien er geen. Wel Dazzies op de rotsen, dat zijn een soort marmotten. In haven krijgen we een kort intro over de walvis voordat we de luxe catamaran opgaan. We krijgen ook instructies voor geval je zeeziek wordt: in midden van boot zitten en zo laag mogelijk en naar de kust kijken, niet naar de golven. We zijn de haven nog niet uit en hebben meteen beide spijt dat we op deze boot zijn gestapt. De zee is namelijk heel wild, vooral verschrikkelijke deining. Car en ik hebben nooit last van zeeziekte, maar zijn binnen 10 minuten niet lekker, evenals een paar anderen. We steken de hele baai over en daar zijn ze dan: de walvissen. Spectaculair, maar helaas komen ze niet echt uit het water gejumpt alleen in de verte. Dolfijnen zijn er ook en een zeehondje zwemt dapper met onze boot mee door de hoge golven. Car filmt en ik maak foto's. Het getuur naar de zee doet het ons niet goed, we worden steeds misselijker. Opeens ben ik Car kwijt. De Nederlandse gids hoor ik iets tegen de crew zeggen over een “ sick person on the roof”. Car heeft dan al over de railing gehangen en is zo zeeziek als maar zijn kan. De zee is fascinerend woest, helemaal met de walvissen, maar we zijn er beide over eens dat we nooit meer op een dergelijke woest zee gaan varen. Twee uur later stappen we van de boot en bedanken de crew vriendelijk dat we weer vaste bodem voelen. We krijgen van 2 toeristen per auto een lift naar het centrum terug. Hier slenteren we nog wat rond en eten wat in een soort sportcafe. Er is en belangrijke rugby-wedstrijd. 16:30 terug in hostel, waar we bij het haardvuur gaan zitten, want is niet echt war meer buiten als zon weg is. Even voor zeven uur worden we door de gastvrouw naar de opstapplek gebracht van de baz bus, want ja we gaan vanavond nog door naar Stellenbosch. Bus is op tijd, zelfs te vroeg. Eenmaal in Stellenbosch (na uurtje rijden) heeft het hostel een kamer met doublebed, maar die is zo smal dat we kiezen voor alternatief: een dorm (slaapzaal) met 4 bedden. Maar gastheer zegt dat er vanavond niemand meer bij komt. Na wat eten en paar keer poolen naar onze kamer. Bij openen van deur komt ons enorme vieze geur tegemoet, soort mix van vocht, zweet en deo. Niet bepaald lekker, en het is ook nog eens mega koud. Met 3 dekens op ons (gepakt van de andere bedden) vallen we in slaap!
Zondag 15 juli
Wekker gaat om 08.30 uur. Wonderbaarlijk heb ik toch lekker geslapen, met mijn eigen handdoek over het kussen en mijn sjaal als verlengd laken, sokken, trainingsborek en ook nog mijn vest hebben daar mede voor gezorgd. Mijn plan was om nie te gaan douchen in dit vieze hostel. Alles stinkt hier, het is muf en 't is overal vochtig hier onze slaap- en badkamer. Het slaat gewoon op je keel. Maar toch kan ik het niet laten en ben toch onder die douche gegaan, die ook nog eens goed heet was. Goed begin van een nieuwe dag. 10.00 uur zitten we klaar en worden om 10.20 uur opgehaald door de Easyriders company. De organisatie van de wijntoer. Ons busje zit al vol. We rijden naar de ' Tumble In' for the payments and of we go. Inmiddels waren het twee busje vol geworden en gingen we met zo'n 25 man richting de eerste wijnboerderij, waar ik de naam van kwijt ben. We krijgen uitleg bij steriel vaten (erg klinische) maar zien gelukkig ook nog wat echte houte vaten zoals ik dat altijd in gedachten heb gehad.. Beneden staan de tafels klaar met een papieren placemat met drie rondje waarop precies een glas op past. Drie glazen dus, twee voor de wijn en een voor het water. En dit om alle smaken te kunnen neutraliseren als je dat wilt. Wij doen het heel rustig aan vandaag, maar onze tafelheer denkt daar heel anders over en slobbert alles lekker weg, inclusief de wijn die wij laten staan.. Wijnboerderij no: 2. Onze favoriet. Hier hebben ze namelijk ook kaas. Zowel Nederlandse als Franse kaas. Ik denk dat iederen minimaal zo'n 500 gram kaas (verschillende soorten dan wel) heeft weg gewerkt naast alle wijntjes. Alles bij elkaar maakte het tot een echt feestje. De vijf wijntjes die je daar kan proeven, daar komen we niet aan toe, al gaat Plien beter dan ik, want ik heb nog steeds een misselijk gevoel van gisteren en doe het echt rustig aan vandaag. Farm no: 3 Hier starten we met Champagne. Onze gids ontkurkt een fles met een mes i.p.v. een zwaard, aangezien die niet op zondag voorradig is. ;o) Plien proeft heerlijk door, terwijl ik het bij een roseetje houdt. Wel koop ik een flesje voor R 32 voor volgende week, naast het stokbrood en kaas die wij vandaag al eerder hadden aangeschaft. Farm no: 4 De afsluiter van de dag. De bus wordt ook steeds rumoeriger en er valt zelfs een man van zijn stoel terwijl we door de bocht rijden, oorzaak drank natuurlijk. Hahaha. Een Ierse dame, waar ik de naam niet van wist, riep ik met, Hey drunkie (was behoorlijk grappig als je allemaal tipsie bent) Maar drunkie kon geen zip meer hebben bij farm 4 . Wij nippen nog even door en besluiten nog een flesje aan te schaffen. Een echte ' Chenin Blanc 2011' . Veel wijn blijft onaangeroerd en we gaan terug. Wij worden als eerste gedropt bij ons hostel ' Bangehoek' Het is 17.00 uur. Wij moeten nog wachten tot 20.00 uur voordat we worden opgehaald door de shuttle bus, om ons terug te brengen naar de pick up plek voor de Bazbus. Rond 22 uur arriveren we bij de Backpack in Cape Town. Eeen prachtig hostel. Mooie twinkamer goed bed en een giga badkamer. Dit hadden we echt nodig. Tot morgen!
Maandag 16 juli
We gaan vandaag voor laatste keer met Baz Bus, maar dan voor een tour over de kaap. De Peninsula trip. 8:00 worden we opgehaald door de aardige Grant. Met 9 anderen gaan we op pad. Het is nogal mistig en het regent beetje, das wel jammer aangezien we het uitzicht missen. In HoutBay is onze eerst stop. Hier is een haven en kan je met een bootje mee om naar zeehonden op een eiland te kijken. Met onze ervaring van Hermanus denken we niet lang na en blijven lekker op het droge. Een vissersboot is net zijn vis aan het uitladen. Volgende stop is Simon's Town. Hier zijn heel veel pinquins te vinden (2000), die hier terecht zijn gekomen na een olieramp in Nambimie en die hier zijn uitgezet, Ze hebben het zo naar hun zin dat de meeste nooit meer uit zichzelf zijn terug gekeerd. Even verderop mogen Even verderop stappen we op een mountainbike en mogen we over de kaap een stukje fietsen, slechts 5 km naar het Visitor Centre. Mooi landschap en het klaart inmiddels wat op ook. Na luNch door naar Cape Point, waar we het treintje omhoog pakken. Daarna is nog korte klim naar de vuurtoren, het hoogste punt. Vanaf hier prachtig uitzicht voor circa 180 graden. De andere 180 graden is niets te zien door dichte mist. We rijden nog naar de kaap de goede hoop plek, waar het prachtig is. Onderweg komen we zeldzaam soort hert tegen, struisvogels en baboons. Voldaan komen we terug bij het hotel.Vervolgens centrum in voor eten. Long street, de belangrijkste uitgaanstraat ligt er op deze maandagavond verlaten bij, er is weinig aan. Dus we besluiten door te lopen richting waterfront. Die halen we echter niet, want het is inmiddels donker geworden en te gevaarlijk. We besluiten niet meer een taxi te nemen, maar bij de supermarkt wat eten te halen. Dit warmen we op in de keuken van hostel, en is goed te eten ook. Moe van vandaag vallen we al snel in slaap!
Dinsdag 17 juli
Beetje uitgeslapen vandaag. Even voor tienen staan we op de rode dubbeldekker te wachten vlakbij ons hostel: de hop on, hop off city tour. De eerste stop is table mountain.We staan in de rij samen met Daniel en 2 nederlandse meiden uit ons hostel. Al kletsend wordt de rij korter. Het is net of je bij de skilift staat te wachten. Eenmaal in de grondel draait deze 360 graden rond, zodat iedereen van het uitzicht kan genieten. Eenmaal rond, dan ben je ook boven. Prachtig. We hebben trouwens mega goed weer, strak blauwe lucht, heel helder. Op het eerste plateau, uitzichtpunt, komen we al niet weg. Zittend, staand of liggend op randje van afgrond maken we een foto. Het tweede uitzichtpunt was zeker zo moeilijk en op de derde stonden we op de rotsen voor een foto. En bij de vierde maakten we een zelfportret. Voorbijgangers vragen of ze een foto kunnen maken. Nee hoor zeggen we, dit vinden we leuk zo. Zeker anderhalf uur boven. Veel foto's en en views later komen we terug bij de gondel. We stappen over op de dubbeldekker en de volgende stop is CampsBay. Een best chique plaatsje van Kaapstad met veel restaurants en bars en mooi wit strand en palmbomen. Hier gaan we eruit en lunchen met ons frans kaasje, toostjes en een wijntje op het strand. Kan niet beter, bon apetit. We vervolgen de trip langs Bantrey Bay en Seapoint en gaan richting de waterfront ons volgende uitstappunt. Hier slenteren over de kades, Bij een luxe wijnbar hangen we een uur op een loungebank op terras onder genot van zon, wijntje en biertje. Drank valt goed, voor we het weten lachen we wat af en blijkt dat ik niet meer eens weet wat voor dag het is. De ober geeft het verlossende antwoord, het is dinsdag., haha. Aangezien we ons busticket hadden geupgradet hadden we ook nog een boottripje tegoed door het kanaal. Om 17:00 is de laatste. Dus wel opschieten anders zijn we te laat. Maar helaas hebben we onderweg een meningsverschil over de weg terug en missen we net, maar dan ook net, de boot. In de verte zien we 'm wegvaren. Plien gilt nog even hard en ik nog even harder er overheen. Terwijl Plien de kade alweer oploopt, blijf ik staan. Heb namelijk het vermoeden dat ie terug komt. En dat gebeurt ook, hoe hilarisch. In raptempo komt het bootje weer terug. Tocht door het kanaal is uiteindelijk nogal saai, maar ja wat geeft het want we hebben nog wel een topdag so far. Terug bij de waterfront pakken we een taxi.Maar we zijn er weer snel uit, want de attitude van de chauffeur bevalt ons niet nadat we om een lagere prijs vragen. We lopen verder naar een volgende taxi die ons veel goedkoper brengt naar de plek waar we met Sabine (vriendin van Carrie ontmoet in Zambia) hebben afgesproken. Tot uurtje of half 11 blijven in haar stamkroeg waar we al haar vrienden hebben ontmoet en de digitale jukebox is geweldig.
Woensdag 18 juli
Vandaag is Nelson Mandela jarig, 94 jaar en hoe mooier is het dat we juist vandaag naar Robben Island gaan waar hij 18 jaar heeft gevangen gezeten en nu op werelderfgoed lijst staat. Om 11:00 vertrekt de boot en we zijjn blij dat het half uurtje varen op redelijk rustige zee is. Het is trouwens vandaag alweer een prachtige dag, we boffen echt. Op het eiland stappen we in een bus en krijgen we rondleiding. De 200 mensen die op eiland wonen zijn allen mensen die het eiland onderhouden. Daarna gevangenis in waar we worden rondgeleidt door een ex-gevangenen. Hij geeft de rondleiding met emotie in zijn stem, door het onrecht wat hem en vele andere is aangedaan. We krijgen de cel te zien waar Mandela in heeft gezien. We schrikken van het kleine hok met tralies. Ze sliepen op een matje en krijgen 2 keer per dag (weinig) eten. Hoeveel je kreef hing ook af van je huidskleur. Was je zwart dan kreeg je minder dan bijv. indische mensen. Na rondleiding lopen we over de weg van Freedom terug naar het haventje. Terug aan de de Waterfront lopen we naar het opstappunt voor onze volgende bustoer, die gaat langs o.a. het wijngebied aan de andere kant van de tafelberg.Na een uurtje zijn we bij een grote wijngaard en zien we deze nog net bij zonlicht.We kronkelen verder over de kaap en terug naar waterfront en zien vanuit open dakje van de bus de zon ondergaan in de oceaan. Prachtig licht en foto's! Bij waterfront pakken we nog 1 stop verder zodat we in centtrum uitkomen. Dichtbij de plek waar we willen gaan eten, een toffe tent zoals we hoorde. Nou, dichtbij was het dus niet, want het bleek helemaal aan de andere kant van de bewuste straat te zijn. En griezelig donker in deze straat, maar nadat aan een buurtwachter (die staan op veel hoeken van de straat in het centrum) de weg vragen worden we door hem begeleid. Op een volgende hoek neemt zijn collega het over en er volgt nog een hoek. We worden dus door drie mannen buurtenlings geloodst naar ons restaurant. Bizar, hebben we ook weer meegemaakt. Het restaurant is trendy en je hebt hier veel speciaals en culinairs op de lijst staan. Ik neem sushi en carrie neemt biefstuk. Sushi is heerlijk, dus bestel nog een portie. Nog geen minuut later komt ober terug met sushi, maar blijkt verkeerde te zijn. Hij zegt zoiets van: wil je liever datgene wat je besteld heb of
is dit ook goed en dan krijg je het van het huis. Prima, no problem. Vandaag al eerder een gratis koffie gehad en nu ook nog een gratis sushi. We pakken een taxi naar huis en maken het niet laat. De volgeplande dagen in Kaapstad hakken er best in. We zien zoveel (moois) op een dag, dat maakt volgens mij moe.
Donderdag 19 juli
Na onze cruesliontbijt worden we om 9:00 opgehaald voor de townshiptour door onze gids Chibba. Eerst gaan we naar het District 6 museum waar we door hem in korte tijd de hele geschiedenis van de apartheid in Kaapstad te horen krijgen. Hij rattelt maar door en is lastig te volgen, dus we remmen hem in tempo beetje af. In District 6 is begin jaren '80 een complete krottenwijk gebulldozerd om de donkere mensen uit de buurt van het centrum te krijgen, die door de blanken werd geclaimd. Tot op dag van vandaag licht het er nog kaal en grotendeels onbebouwd bij. Blanken willen er niet op bouwen, nog steeds niet. Ik schaam me voor mijn huidskleur bij zulke dingen. We gaan door naar de wijk Langa, een krottenwijk. Eerst bezoeken we een community centre waar aardewerk wordt gemaakt. Het aardewerk kan je kopen, maar is echt heel duur, ook voor onze begrippen. Daarna lopen we wijk in. Eerst door redelijk goed stuk waar de huizen van beton zijn. Een vrouw pakt zojuist diepbevroren geitenkoppen uit een verpakking om ze daarna klaar te maken op vuurtje aan kant van de weg. Deze zijn een delicatessen, ook de tong en ogen worden gegeten, maar niet de hersenen. Ook gaan we naar de lokale kroeg, wat neerkomt op een nhutje waar ze zelf bier maken in een grote ton. We mogen proeven. Niet heel lekker, maar ook niet vies.Tijdens de wandeling blijven we ballonnen uitdelen aan de kids. We bezoeken een creche waar circa 40 schattige kindjes voor ons zingen en dansen. De (werkende) ouders betalen 8 euro per maand voor 5 hele dagen in de week, inclusief voedsel. Voor dit deel is dat al redelijk een vermogen. Buiten zien we ook kindjes lopen, waarvan de ouders thuis zijn om voor ze te zorgen. We lopen vervolgens nog door en Beverly straat in de sloppenwijk, hier woont de upperclass van de lagere klas. Daaraan grenzend, pal naast de snelweg ligt het armste gedeelte. We lopen tussen schammele hutjes, aan zijkanten van stuk grond staan toilethokjes van de overheid. Het is hier wel vies, maar heb het weleens erger gezien. Op grond ligt wel een skelet van een koeienkop met bloed nog aan, brrr. Bij een watertap staan 5 vrouwen hun was te doen, een rits kinderen eromheen springend, plezier hebben met water. Ook de balonnen zijn voor deze kids een ware traktatie. We stappen de auto weer in en stoppen nog bij een klein marktje waar ze vooral kip verkopen en die ter plekke worden geslacht. Bloed op de stoep, poten en koppen in een grote ton. Pff, zielige levende kippen in een klein hokje samen. We laten ons aan eind van de toer om 12:30 afzetten in het centrum bij de Greenmarket.Daar een lekkere bak koffie en vervolgens slenteren we nog door he centrum. Daarbij lopen we ook nog door prachtig park. Dit stelt ons slechte beeld van centrum toch weer bij. Bovendien ziet bij daglicht er sowieso alles beter en veiligher uit. Terug naar hostel voor frisse douche en wat relax. Ook met dit weblog wordt een start gemaakt. Om 19:00 bij Mama Afrika afgesproken met Sabine. Dit restaurant wordt hoog aangeprezen vanwege het speciale afrikaanse eten wat je hier kan krijgen. Denk aan struisvogel, impala, krokodil, etc. Ik neem de struisvogels, wat rood vlees is en naar biefstuk smaakt, super lekker. Ook dat van Car is lekker. We zeggen Sabine gedag en gaan op huis/ hostel aan. Dit is onze laatste avond in Kaapstad. Morgen gaan we beide weer naar huis. Car rond 15:00, ik rond 18:00. We vliegen dus achter elkaar aan en komen zaterdag om 10:30 en 13:30 aan op Schiphol. We kijken uit naar de vele spandoeken.We kunnen niet wachten!!! Car is weg geweest voor 5,5 maand, maar ik lijk weg te zijn geweest voor 6 maanden. We hebben zoveel gezien. En ja, het was een toffe reis.
8:00 wakker, 9:00 ontbijt, 10:30 Baz bus en na wat mensen te hebben opgepikt, karren we naar Plettenberg. In George gestopt 14.45 uur voor een late lunch. Belegde broodjes gekocht en bij een luxe supermarkt. En bij de Wimpy's twee koffie en een muffin. En door karren maar weer. Het is dit keer een volle bus. Er zitten zelfs twee kids in de bus die ik allebei een ballon geef om mee te spelen. De pubers uit ons hostel die daar zeer luidruchtig waren, zaten nu als lammetjes in de bus. Ze gaven zelfs geen kik. Ondertussen kregen we een zeer slechte film geprojecteerd en was de gehele bus voor een uur of twee weer ge entertaint. De volgende stop was een dinerstop, bij het plaatsje 'Riversonderend', waar we keuze hadden uit burgers bij Steers en smerige koffie van de petrolstation. Nou dat werd het dus ook beide. Je moet toch wat eten. Een klein uurtje later arriveerde de bus bij onze op pick plek van de shuttle die ons dan weer doorbracht naar Hermanus. Het was een jong stel van een andere hostel die ons bracht naar ons eigen hostel de ' Zoete Inval' waar we warm werden verwelkomd door Rina een geweldige lieve oudere dame. Het hostel was schattig rustig en waanzinnig schoon en onze kamer was top. Zo uit een oud Engels huisje. Heerlijke bedden goede matrassen en genoeg dekens om warm te blijven. Ook daar hadden we een twin kamer met ensuite geboekt dus onze badkamer was allen voor ons en die was huge. De closetrolhouder maakte muziek als je aan de vellen trokken. De ' Fur Elise' werd gespeeld. Geweldig! De Huiskamer had een open haard en twee zeer grote boekenkasten. Ze noemde het dan ook de living annex libary. Anyway super relaxed dus. Plien gooide direct wat blokken op de open haard en stookte het vuurtje nog net wat hoger op. Twee stoelen er voor gezet een wijntje in geschonken en de What app aan, waar we zo'n beetje de gehele avond met Sabri online hebben zitten What's appen We hebben met ons drieën, een rotje gelachen, al kon je elkaar niet horen Lang leve de App. Trusten.
Zaterdag 14 juli
Vanochtend whale-watching en om 7:30 op. Bij ontbijt in knusse woonkamer horen we dat de trip pas om 12:00 gaat. Ook goed, dat geeft ons allen tijd om naar het centrum te lopen en vanaf daar via een mooi wandelpad langs de kust naar de New Harbour. Daarvandaan vertrekt de boot. We turen wat af naar walvissen, die hier heel dicht langs de kust kunnen komen. Niet voor niets whale-watching spot numero uno in wereld. Maar, helaas we zien er geen. Wel Dazzies op de rotsen, dat zijn een soort marmotten. In haven krijgen we een kort intro over de walvis voordat we de luxe catamaran opgaan. We krijgen ook instructies voor geval je zeeziek wordt: in midden van boot zitten en zo laag mogelijk en naar de kust kijken, niet naar de golven. We zijn de haven nog niet uit en hebben meteen beide spijt dat we op deze boot zijn gestapt. De zee is namelijk heel wild, vooral verschrikkelijke deining. Car en ik hebben nooit last van zeeziekte, maar zijn binnen 10 minuten niet lekker, evenals een paar anderen. We steken de hele baai over en daar zijn ze dan: de walvissen. Spectaculair, maar helaas komen ze niet echt uit het water gejumpt alleen in de verte. Dolfijnen zijn er ook en een zeehondje zwemt dapper met onze boot mee door de hoge golven. Car filmt en ik maak foto's. Het getuur naar de zee doet het ons niet goed, we worden steeds misselijker. Opeens ben ik Car kwijt. De Nederlandse gids hoor ik iets tegen de crew zeggen over een “ sick person on the roof”. Car heeft dan al over de railing gehangen en is zo zeeziek als maar zijn kan. De zee is fascinerend woest, helemaal met de walvissen, maar we zijn er beide over eens dat we nooit meer op een dergelijke woest zee gaan varen. Twee uur later stappen we van de boot en bedanken de crew vriendelijk dat we weer vaste bodem voelen. We krijgen van 2 toeristen per auto een lift naar het centrum terug. Hier slenteren we nog wat rond en eten wat in een soort sportcafe. Er is en belangrijke rugby-wedstrijd. 16:30 terug in hostel, waar we bij het haardvuur gaan zitten, want is niet echt war meer buiten als zon weg is. Even voor zeven uur worden we door de gastvrouw naar de opstapplek gebracht van de baz bus, want ja we gaan vanavond nog door naar Stellenbosch. Bus is op tijd, zelfs te vroeg. Eenmaal in Stellenbosch (na uurtje rijden) heeft het hostel een kamer met doublebed, maar die is zo smal dat we kiezen voor alternatief: een dorm (slaapzaal) met 4 bedden. Maar gastheer zegt dat er vanavond niemand meer bij komt. Na wat eten en paar keer poolen naar onze kamer. Bij openen van deur komt ons enorme vieze geur tegemoet, soort mix van vocht, zweet en deo. Niet bepaald lekker, en het is ook nog eens mega koud. Met 3 dekens op ons (gepakt van de andere bedden) vallen we in slaap!
Zondag 15 juli
Wekker gaat om 08.30 uur. Wonderbaarlijk heb ik toch lekker geslapen, met mijn eigen handdoek over het kussen en mijn sjaal als verlengd laken, sokken, trainingsborek en ook nog mijn vest hebben daar mede voor gezorgd. Mijn plan was om nie te gaan douchen in dit vieze hostel. Alles stinkt hier, het is muf en 't is overal vochtig hier onze slaap- en badkamer. Het slaat gewoon op je keel. Maar toch kan ik het niet laten en ben toch onder die douche gegaan, die ook nog eens goed heet was. Goed begin van een nieuwe dag. 10.00 uur zitten we klaar en worden om 10.20 uur opgehaald door de Easyriders company. De organisatie van de wijntoer. Ons busje zit al vol. We rijden naar de ' Tumble In' for the payments and of we go. Inmiddels waren het twee busje vol geworden en gingen we met zo'n 25 man richting de eerste wijnboerderij, waar ik de naam van kwijt ben. We krijgen uitleg bij steriel vaten (erg klinische) maar zien gelukkig ook nog wat echte houte vaten zoals ik dat altijd in gedachten heb gehad.. Beneden staan de tafels klaar met een papieren placemat met drie rondje waarop precies een glas op past. Drie glazen dus, twee voor de wijn en een voor het water. En dit om alle smaken te kunnen neutraliseren als je dat wilt. Wij doen het heel rustig aan vandaag, maar onze tafelheer denkt daar heel anders over en slobbert alles lekker weg, inclusief de wijn die wij laten staan.. Wijnboerderij no: 2. Onze favoriet. Hier hebben ze namelijk ook kaas. Zowel Nederlandse als Franse kaas. Ik denk dat iederen minimaal zo'n 500 gram kaas (verschillende soorten dan wel) heeft weg gewerkt naast alle wijntjes. Alles bij elkaar maakte het tot een echt feestje. De vijf wijntjes die je daar kan proeven, daar komen we niet aan toe, al gaat Plien beter dan ik, want ik heb nog steeds een misselijk gevoel van gisteren en doe het echt rustig aan vandaag. Farm no: 3 Hier starten we met Champagne. Onze gids ontkurkt een fles met een mes i.p.v. een zwaard, aangezien die niet op zondag voorradig is. ;o) Plien proeft heerlijk door, terwijl ik het bij een roseetje houdt. Wel koop ik een flesje voor R 32 voor volgende week, naast het stokbrood en kaas die wij vandaag al eerder hadden aangeschaft. Farm no: 4 De afsluiter van de dag. De bus wordt ook steeds rumoeriger en er valt zelfs een man van zijn stoel terwijl we door de bocht rijden, oorzaak drank natuurlijk. Hahaha. Een Ierse dame, waar ik de naam niet van wist, riep ik met, Hey drunkie (was behoorlijk grappig als je allemaal tipsie bent) Maar drunkie kon geen zip meer hebben bij farm 4 . Wij nippen nog even door en besluiten nog een flesje aan te schaffen. Een echte ' Chenin Blanc 2011' . Veel wijn blijft onaangeroerd en we gaan terug. Wij worden als eerste gedropt bij ons hostel ' Bangehoek' Het is 17.00 uur. Wij moeten nog wachten tot 20.00 uur voordat we worden opgehaald door de shuttle bus, om ons terug te brengen naar de pick up plek voor de Bazbus. Rond 22 uur arriveren we bij de Backpack in Cape Town. Eeen prachtig hostel. Mooie twinkamer goed bed en een giga badkamer. Dit hadden we echt nodig. Tot morgen!
Maandag 16 juli
We gaan vandaag voor laatste keer met Baz Bus, maar dan voor een tour over de kaap. De Peninsula trip. 8:00 worden we opgehaald door de aardige Grant. Met 9 anderen gaan we op pad. Het is nogal mistig en het regent beetje, das wel jammer aangezien we het uitzicht missen. In HoutBay is onze eerst stop. Hier is een haven en kan je met een bootje mee om naar zeehonden op een eiland te kijken. Met onze ervaring van Hermanus denken we niet lang na en blijven lekker op het droge. Een vissersboot is net zijn vis aan het uitladen. Volgende stop is Simon's Town. Hier zijn heel veel pinquins te vinden (2000), die hier terecht zijn gekomen na een olieramp in Nambimie en die hier zijn uitgezet, Ze hebben het zo naar hun zin dat de meeste nooit meer uit zichzelf zijn terug gekeerd. Even verderop mogen Even verderop stappen we op een mountainbike en mogen we over de kaap een stukje fietsen, slechts 5 km naar het Visitor Centre. Mooi landschap en het klaart inmiddels wat op ook. Na luNch door naar Cape Point, waar we het treintje omhoog pakken. Daarna is nog korte klim naar de vuurtoren, het hoogste punt. Vanaf hier prachtig uitzicht voor circa 180 graden. De andere 180 graden is niets te zien door dichte mist. We rijden nog naar de kaap de goede hoop plek, waar het prachtig is. Onderweg komen we zeldzaam soort hert tegen, struisvogels en baboons. Voldaan komen we terug bij het hotel.Vervolgens centrum in voor eten. Long street, de belangrijkste uitgaanstraat ligt er op deze maandagavond verlaten bij, er is weinig aan. Dus we besluiten door te lopen richting waterfront. Die halen we echter niet, want het is inmiddels donker geworden en te gevaarlijk. We besluiten niet meer een taxi te nemen, maar bij de supermarkt wat eten te halen. Dit warmen we op in de keuken van hostel, en is goed te eten ook. Moe van vandaag vallen we al snel in slaap!
Dinsdag 17 juli
Beetje uitgeslapen vandaag. Even voor tienen staan we op de rode dubbeldekker te wachten vlakbij ons hostel: de hop on, hop off city tour. De eerste stop is table mountain.We staan in de rij samen met Daniel en 2 nederlandse meiden uit ons hostel. Al kletsend wordt de rij korter. Het is net of je bij de skilift staat te wachten. Eenmaal in de grondel draait deze 360 graden rond, zodat iedereen van het uitzicht kan genieten. Eenmaal rond, dan ben je ook boven. Prachtig. We hebben trouwens mega goed weer, strak blauwe lucht, heel helder. Op het eerste plateau, uitzichtpunt, komen we al niet weg. Zittend, staand of liggend op randje van afgrond maken we een foto. Het tweede uitzichtpunt was zeker zo moeilijk en op de derde stonden we op de rotsen voor een foto. En bij de vierde maakten we een zelfportret. Voorbijgangers vragen of ze een foto kunnen maken. Nee hoor zeggen we, dit vinden we leuk zo. Zeker anderhalf uur boven. Veel foto's en en views later komen we terug bij de gondel. We stappen over op de dubbeldekker en de volgende stop is CampsBay. Een best chique plaatsje van Kaapstad met veel restaurants en bars en mooi wit strand en palmbomen. Hier gaan we eruit en lunchen met ons frans kaasje, toostjes en een wijntje op het strand. Kan niet beter, bon apetit. We vervolgen de trip langs Bantrey Bay en Seapoint en gaan richting de waterfront ons volgende uitstappunt. Hier slenteren over de kades, Bij een luxe wijnbar hangen we een uur op een loungebank op terras onder genot van zon, wijntje en biertje. Drank valt goed, voor we het weten lachen we wat af en blijkt dat ik niet meer eens weet wat voor dag het is. De ober geeft het verlossende antwoord, het is dinsdag., haha. Aangezien we ons busticket hadden geupgradet hadden we ook nog een boottripje tegoed door het kanaal. Om 17:00 is de laatste. Dus wel opschieten anders zijn we te laat. Maar helaas hebben we onderweg een meningsverschil over de weg terug en missen we net, maar dan ook net, de boot. In de verte zien we 'm wegvaren. Plien gilt nog even hard en ik nog even harder er overheen. Terwijl Plien de kade alweer oploopt, blijf ik staan. Heb namelijk het vermoeden dat ie terug komt. En dat gebeurt ook, hoe hilarisch. In raptempo komt het bootje weer terug. Tocht door het kanaal is uiteindelijk nogal saai, maar ja wat geeft het want we hebben nog wel een topdag so far. Terug bij de waterfront pakken we een taxi.Maar we zijn er weer snel uit, want de attitude van de chauffeur bevalt ons niet nadat we om een lagere prijs vragen. We lopen verder naar een volgende taxi die ons veel goedkoper brengt naar de plek waar we met Sabine (vriendin van Carrie ontmoet in Zambia) hebben afgesproken. Tot uurtje of half 11 blijven in haar stamkroeg waar we al haar vrienden hebben ontmoet en de digitale jukebox is geweldig.
Woensdag 18 juli
Vandaag is Nelson Mandela jarig, 94 jaar en hoe mooier is het dat we juist vandaag naar Robben Island gaan waar hij 18 jaar heeft gevangen gezeten en nu op werelderfgoed lijst staat. Om 11:00 vertrekt de boot en we zijjn blij dat het half uurtje varen op redelijk rustige zee is. Het is trouwens vandaag alweer een prachtige dag, we boffen echt. Op het eiland stappen we in een bus en krijgen we rondleiding. De 200 mensen die op eiland wonen zijn allen mensen die het eiland onderhouden. Daarna gevangenis in waar we worden rondgeleidt door een ex-gevangenen. Hij geeft de rondleiding met emotie in zijn stem, door het onrecht wat hem en vele andere is aangedaan. We krijgen de cel te zien waar Mandela in heeft gezien. We schrikken van het kleine hok met tralies. Ze sliepen op een matje en krijgen 2 keer per dag (weinig) eten. Hoeveel je kreef hing ook af van je huidskleur. Was je zwart dan kreeg je minder dan bijv. indische mensen. Na rondleiding lopen we over de weg van Freedom terug naar het haventje. Terug aan de de Waterfront lopen we naar het opstappunt voor onze volgende bustoer, die gaat langs o.a. het wijngebied aan de andere kant van de tafelberg.Na een uurtje zijn we bij een grote wijngaard en zien we deze nog net bij zonlicht.We kronkelen verder over de kaap en terug naar waterfront en zien vanuit open dakje van de bus de zon ondergaan in de oceaan. Prachtig licht en foto's! Bij waterfront pakken we nog 1 stop verder zodat we in centtrum uitkomen. Dichtbij de plek waar we willen gaan eten, een toffe tent zoals we hoorde. Nou, dichtbij was het dus niet, want het bleek helemaal aan de andere kant van de bewuste straat te zijn. En griezelig donker in deze straat, maar nadat aan een buurtwachter (die staan op veel hoeken van de straat in het centrum) de weg vragen worden we door hem begeleid. Op een volgende hoek neemt zijn collega het over en er volgt nog een hoek. We worden dus door drie mannen buurtenlings geloodst naar ons restaurant. Bizar, hebben we ook weer meegemaakt. Het restaurant is trendy en je hebt hier veel speciaals en culinairs op de lijst staan. Ik neem sushi en carrie neemt biefstuk. Sushi is heerlijk, dus bestel nog een portie. Nog geen minuut later komt ober terug met sushi, maar blijkt verkeerde te zijn. Hij zegt zoiets van: wil je liever datgene wat je besteld heb of
is dit ook goed en dan krijg je het van het huis. Prima, no problem. Vandaag al eerder een gratis koffie gehad en nu ook nog een gratis sushi. We pakken een taxi naar huis en maken het niet laat. De volgeplande dagen in Kaapstad hakken er best in. We zien zoveel (moois) op een dag, dat maakt volgens mij moe.
Donderdag 19 juli
Na onze cruesliontbijt worden we om 9:00 opgehaald voor de townshiptour door onze gids Chibba. Eerst gaan we naar het District 6 museum waar we door hem in korte tijd de hele geschiedenis van de apartheid in Kaapstad te horen krijgen. Hij rattelt maar door en is lastig te volgen, dus we remmen hem in tempo beetje af. In District 6 is begin jaren '80 een complete krottenwijk gebulldozerd om de donkere mensen uit de buurt van het centrum te krijgen, die door de blanken werd geclaimd. Tot op dag van vandaag licht het er nog kaal en grotendeels onbebouwd bij. Blanken willen er niet op bouwen, nog steeds niet. Ik schaam me voor mijn huidskleur bij zulke dingen. We gaan door naar de wijk Langa, een krottenwijk. Eerst bezoeken we een community centre waar aardewerk wordt gemaakt. Het aardewerk kan je kopen, maar is echt heel duur, ook voor onze begrippen. Daarna lopen we wijk in. Eerst door redelijk goed stuk waar de huizen van beton zijn. Een vrouw pakt zojuist diepbevroren geitenkoppen uit een verpakking om ze daarna klaar te maken op vuurtje aan kant van de weg. Deze zijn een delicatessen, ook de tong en ogen worden gegeten, maar niet de hersenen. Ook gaan we naar de lokale kroeg, wat neerkomt op een nhutje waar ze zelf bier maken in een grote ton. We mogen proeven. Niet heel lekker, maar ook niet vies.Tijdens de wandeling blijven we ballonnen uitdelen aan de kids. We bezoeken een creche waar circa 40 schattige kindjes voor ons zingen en dansen. De (werkende) ouders betalen 8 euro per maand voor 5 hele dagen in de week, inclusief voedsel. Voor dit deel is dat al redelijk een vermogen. Buiten zien we ook kindjes lopen, waarvan de ouders thuis zijn om voor ze te zorgen. We lopen vervolgens nog door en Beverly straat in de sloppenwijk, hier woont de upperclass van de lagere klas. Daaraan grenzend, pal naast de snelweg ligt het armste gedeelte. We lopen tussen schammele hutjes, aan zijkanten van stuk grond staan toilethokjes van de overheid. Het is hier wel vies, maar heb het weleens erger gezien. Op grond ligt wel een skelet van een koeienkop met bloed nog aan, brrr. Bij een watertap staan 5 vrouwen hun was te doen, een rits kinderen eromheen springend, plezier hebben met water. Ook de balonnen zijn voor deze kids een ware traktatie. We stappen de auto weer in en stoppen nog bij een klein marktje waar ze vooral kip verkopen en die ter plekke worden geslacht. Bloed op de stoep, poten en koppen in een grote ton. Pff, zielige levende kippen in een klein hokje samen. We laten ons aan eind van de toer om 12:30 afzetten in het centrum bij de Greenmarket.Daar een lekkere bak koffie en vervolgens slenteren we nog door he centrum. Daarbij lopen we ook nog door prachtig park. Dit stelt ons slechte beeld van centrum toch weer bij. Bovendien ziet bij daglicht er sowieso alles beter en veiligher uit. Terug naar hostel voor frisse douche en wat relax. Ook met dit weblog wordt een start gemaakt. Om 19:00 bij Mama Afrika afgesproken met Sabine. Dit restaurant wordt hoog aangeprezen vanwege het speciale afrikaanse eten wat je hier kan krijgen. Denk aan struisvogel, impala, krokodil, etc. Ik neem de struisvogels, wat rood vlees is en naar biefstuk smaakt, super lekker. Ook dat van Car is lekker. We zeggen Sabine gedag en gaan op huis/ hostel aan. Dit is onze laatste avond in Kaapstad. Morgen gaan we beide weer naar huis. Car rond 15:00, ik rond 18:00. We vliegen dus achter elkaar aan en komen zaterdag om 10:30 en 13:30 aan op Schiphol. We kijken uit naar de vele spandoeken.We kunnen niet wachten!!! Car is weg geweest voor 5,5 maand, maar ik lijk weg te zijn geweest voor 6 maanden. We hebben zoveel gezien. En ja, het was een toffe reis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
