Deel 17 Paje - Oostkust Zanzibar

Maandag 11 juni

Van daag is het de verjaardag van mij Pa. In Nederland vier ik dan mijn verjaardag maar dat schuif ik nog even op tot dat ik terug ben. Anyway, zojuist gearriveerd bij mijn nieuwe onderkomen in Paje. Jaribu beach Hotel, maar niet zonder hort of stoot natuurlijk, want dit is en blijft Afrika. Vannacht slecht geslapen muggen en opvliegers, hoef ik toch geen uitleg meer over te geven. 06.30 ben ik maar mijn tas in gaan pakken voor de oostkust. Om half acht, vroeg ik Amish voor mij alsnog een shuttlebus voor 08.00 uur te regelen. Hakunamatta oftewel no problem. Ik zat dan ook klaar bij de receptie voor mijn vertrek alleen werd ik pas 20 minuten later opgepikt dan waas afgesproken. Vlak bij het Dalla dalla station werd er gestopt en mij gezegd dat ik de enige passagier was en nu $30 moest betalen dan de afgesproken $10. Mij niet gezien, dus uitgestapt en naar de juiste dalla dalla gelopen no. 309 of no. 314. Even gewacht en ik mocht instappen naast de chauffeur samen met een oudere man die mij onderweg entertainde over van alles, in goed Engels trouwens, over de gang van zaken in Tanzania. Rond 11.00 uur kwam ik aan in Paje bij de rotonde. Met mij stapte er ook een vrouw uit waaraan ik de weg vroeg en mij vertelde dat ik dan nog echt 3 km met de bus mee moest. Ik kon er net nog inspringen. Hassan de chauffeur moest lachen en zette mij later op de juiste plek af. Een pad met veel rommel stenen en groen bracht mij bij mijn hotel, waar ik werd opgewacht door een van de medewerkers, die mij direct naar mijn hutje , of banda genaamd, bracht. Ok, het is een stuk minder mooi dan op het internet, maar ja. Ik vond het er wel heel stil. Had alleen een jonge vrouw uit France gezien. Na spullen in de banda te hebben gezet, ben ik naar het strand gelopen want er heel mooi uitzag maar ook direct oersaai was. Dus Carrie ging maar aan de wandel in de hoop om nog wat levende wezens tegen te komen. Na 10 minuten, kon ik niet verder door dat het vloed werd en ben toen naar de weg gelopen waar ik een dalla dalla naar het dorp Paje heb genomen. Bij de rotonde eruit. Ok, nu links of rechts. Ik koos voor links, wat een saai dorp waar ben ik in godsnaam aan beland. Wel mooie foto s gemaakt, dat wel. Na een 30 min kreeg ik een sms van de Ned. meiden die ik al eerder in Stonetown had ontmoet. Ik bel direct terug met de vraag of er ook nog iets is te beleven. Margot verteld me dat ik naar hotel Paje by night moest gaan voor goed eten en gezelligheid, daar is een bar en een zwembad. En idd wat had ze gelijk. Wat een Cool lounge pelek en iedereen mag van het zwembad gebruik maken. Me zelf getrakteerd op een heerlijk beefburger met friet . Nou burgers heet ik in Holland nooit, hahaha. Rond 18.00 uur komen ook de meiden, gezellig een wijntje doen en wat eten. Rond 21.00 delen we de taxi van Bob Marley en word ik veilig thuis afgeleverd waar ik even een lekker douche ga nemen. No way, geen druppel water. Ok,dan morgenochtend maar.

Dinsdag 12 juni

Vroeg wakker. 06.00 uur van de regen. Wat is dat nu, dat had ik toch niet besteld. Hahahaha. Dan maar douchen. Maar helaas nog steeds geen water, zelfs niet voor de wc. Teering, dit vind ik niet leuk. Nog voor mijn ontbijt ga ik naar de receptie met mijn probleem en na 2 minuten krijg ik te horen dat het is opgelost. Maar dat wil ik zelf zien natuurlijk en ga terug naar mijn hut. Je raad het al, niet dus. Dit vind toch wel k............. Weer terug, ze offeren me het hutje naast me aan, alleen is dat leeg en vies en moet nog worden schoongemaakt ingericht en weet ik veel wat nog meer. Nou laat mij eerst daar maar eens douchen voordat ik besluit hier te blijven. Ach jullie weten het antwoord al, geen water. Nu heb ik er genoeg van en besluit na het ontbijt te vertrekken. Tijdens me ontbijt met de Française en het blijkt dat ook zij geen water had. En ik vraag haar of zij misschien interesse heeft om met mij een kamer te delen Hotel ‘Paje by Night” en daar heeft ze wel oren naar. Inpakken dan maar weer en voor dat we het wisten stonden we op de dalla dalla te wachten aan de weg, die niet kwam. We kwam er een auto aangereden waar we een lift van kregen tot aan de rotonde. Bij de rotonde vraagt de chauffeur of ik hem niet meer herken en ik kijk goed en zie in ene dat het mij dalla dalla chauffeur Hassan van de vorige dag was. Lachen dat hij ons die lift gaf. Voor $3 meer dan de andere hotel kunnen we een twinroom krijgen met heet water en alles er op en er aan. PP $60 voor 2 dagen in een chille plek. Lisle is ook helemaal blij met de beslissing dus dat is ok. Gelukkig maar. We besluiten naar het strand te gaan waar er ook wordt ge kite surfed. Ook liggen er veel mooie bootje in het water en hangt er een geweldige sfeer. Rond 14.00 uur komt Sophia langs die ons een massage wil verkopen en wat haar natuurlijk lukt. We lopen met haar mee en samen met een andere dame krijgen we tegelijkertijd tijd een full body massage voor nog geen $10 pp. Kijk dat is nog eens zaken doen, toch! En het was uitstekend. Alleen is je lichaam een en al vet dus besluit ik maar te gaan douchen en mijn haar te wassen voordat we lekker gaan eten op de loungen banken. Zie de foto s. Bij toeval komt Paulien Lasterie op de skype , ja want ik mag de Apple van Lisle gebruiken en ook later komt Els Fliervoet , mijn vriendin uit Zambia online. Heel gezellig . Zij was met Piet haar man namelijk op vakantie geweest in Nederland en had al een poos niets meer van hun gehoord. Dus nu konden we ff bij kletsen. Niet veel later, ging het licht voor mij uit.

Woensdag 13 juni

Heerlijk geslapen vannacht. Geweldige ontbijt gehad met zowaar pancakes, goede koffie, fruit en brood. Kortom gewoon toppie en lekker westers. Nou vandaag vooral in de ochtend ge- chilled aan het strand. ‘S middags hadden we weer een duo afspraak bij de pedicure staan maar voordat natuurlijk geluncht met een heerlijke Italiaanse pizza. De eigenaar van het hotel is een prettige gestoord Italiaan van 42, die graag hele jonge vriendinnetje heeft. Hahahaha, hij is grappig maar stout en goed fout. Hahahaha. Afijn de pedicure was waardeloos , niet te vergelijken met mijn vorige in Africanmarkt. Het is zo beroerd dat ik haar heb gevraagd te stoppen. Ik heb er wel betaald maar niet het volledige bedrag wat we hadden afgesproken. Echt niet! Terug op de beach krijgt Lisle de aandacht van de mooiste beachboy Kite instructeur. Een echte leuke bescheiden knappe jongeman, die al de hottest kan krijgen maar aan Lisle laat blijken dat jij in haar is geïnteresseerd. Een heel gewoon meissie. Nou dit vind ik heel leuk om te zien en zeg het tegen haar. Mocht je ooit met hem trouwen dan mag ik toch zeker wel je haar doen. Nou dat is afgesproken. Hahahaha . Afijn, ik besluit te wandelen zodat hij de kans heeft om haar te benaderen. En weet je wat hij aan haar vraagt, of ik haar moeder ben. Hahaha weer een dochter erbij!Ondertussen wordt ik door de duikschool gevraagd om morgen te gaan duiken , waar ik wel oren naar heb. Mooi want dat is lang geleden. Morgenochtend 09.30 wordt ik verwacht bij de duikschool.

Donderdag 14 juni

07.50 uur wordt ik wakker en ga direct uit bed. Want ik wil wel op tijd zijn voor mijn duiken. Maar eerst ff uitgebreid genieten van dat heerlijke ontbijt. De duikschool is bij ‘Cristal Resort’,twee hotels verder op het strand. We gaan met zijn viertjes duiken, Remco uit Nederland, zijn vriendin uit France en Michelle de duikinstructeur. De boot ligt al klaar en de meest attributen zijn al aan boord. Mooi, hoeven we niet zoveel te sjouwen. Tijdens de eerste duik , van 20 min, ben ik lichtelijk in paniek. Het is namelijk weer mijn eerste keer na mijn ongelukje met het duikmasker in Aruba. Daar zat mijn masker veel te strak en waren mij ogen vol bloeduitstortingen en heb ik 10 dagen met een zonnebril rondgelopen voordat het er enigszins weer behoorlijk uitzag. Dus voor nu moet ik echt zien om over deze schrik heen te komen. Ik had een geweldige masker van Michelle gekregen maar had dit keer vooral last met klare,. Dit komt waarschijnlijk door mijn vervelende verkoudheid waar ik nog steeds niet vanaf ben. Ook mij hoof doet pijn als ik diep ga. Dus probeer ik het nog een keer en veel langzamer. Uit eindelijk lukt het toch en ben ik 15 m eter diep geweest en veel mogen zien. Na een 30 min chillen op de boot gaan we weer naar beneden en u gaat alles me een stuk gemakkelijker af en kan ik ook veel meer genieten van mijn duik. Te gek, ik heb het weer eens gedaan. Yeah! Ben blij. Rond 12.30 komen we weer aan land en geef Michelle 5000 shilling aan tip. Ben blij dat ze heeft overgehaald. Lisle lag op het strand en ik besluit eerst even lekker al het zout van me af te wassen onder de douche. Voor de lunch ga ik samen met Lisle naar de Cristal resort want ook daar is het gaaf, wel meer voor honeymooners, maar toch de moeite waard om te zien. De rest van de middag aan het zwembad gelegen. Trouwens wel heel fijn dat ik Lisle de laptop mag gebruiken want kan nu eindelijk proberen om al mijn foto te uploaden. Dit keer besluit ik het via facebook te proberen want de ander dingen, duurt een eeuwigheid. En tot mijn verbazing gaat dit een stuk sneller. Dus zoek me op, op Facebook en je ziet al mijn foto’s. Onderwijl gaat Lisle met Bob Marley richting strand om te kijken of er muziek wordt gemaakt, maar nee. Ze verteld me dat ze bij het zwembad gaat liggen met Bob, dit is trouwens niet de beachboy, maar iemand die altijd naar wiet stinkt en volgens mij de gehele dag stoned rond loopt. Na een half uur komt Bob mij halen want Lisle vraagt naar mij. Vreemd wat is hier aan de hand. Ik loop naar haar toe en vraag of ze wiet heeft gerookt en ja wel hoor. Haar hart ging t keer als een idioot en ook haar benen shaked te constant. Teering !!! Ze zei me steeds , Carrrie volgens mij ga ik dood. Ik heb haar toch op een of andere manier rustig weten te krijgen en door te zeggen dat het over een uur of twee over zal zijn. Ze vroeg me steeds de tijd, die ik behoorlijk voor haar verzweeg , want het duurde veel langer dan twee uur, en ze vroeg me constant met haar te praten, wat ik ook heb gedaan. Ik had drie handdoeken gepakt, een om paar hoofd en lichaam te koelen en de andere om haar voeten warm te houden. Na ongeveer drie uur ging het beter met haar en kon ze weer een beetje lopen en heb ik haar in bed gelegd. Vandaag was ik haar engeltje, net zoals George Banda naast mij in de bus van Lusaka naar Dar Salaam, mijn engeltje was. Wel ter rusten Lisle en nooit meer wiet roken, hoor. Je leven is veel te mooi voordat soort rare dingen.

Vrijdag 15juni

Ben vroeg vandaag, niet goed geslapen. Steeds gekeken of het wel goed ging met Lisle. Alles oké. Ook zij heeft onrustig geslapen want ik me wel kan voorstellen. Ik ga mijn spullen inpakken want ik ga vandaag terug naar Stonetown. Lisle blijft nog een dag , want ze wil wel graag een goede herinnering aan ‘Paje by Night’ hebben i.p.v. de nachtmerrie van gisterenavond. Kan me voorstellen. Er gaan nog meer mensen weg en die hadden de shuttle al besteld en ook ik kon gewoon instappen. Tot mijn verbazing zitten daarin de het Duitse echtpaar van mijn spicetour. Ze vertellen dat ze met de zeilboot naar Bagamoyo gaan, laat ik nou een aantal goed tips voor ze hebben. Hahaha die waren van harte welkom en ook zo de telefoonnummer van Sammy mijn gids. Mooi heb ik ook weer iemand blij gemaakt. Kiponda had al een twin room voor mij want ik had ze laten weten dat ook Lisle zou komen. Mijn bagage werd boven gebracht en ik mijn onder de douche mijn volledige ‘handwas’ gaan doen. Alles moet schoon en droog want over 2 dagen vertrek ik naar Kendwa, in het Noorden van Zanzibar. Al het natte spul door de hele kamer op gehangen, de fan op zijn hoogste stand en drogen maar terwijl ik lekker een bakkie ga doen bij Dr. Luv. Iedereen weer blij daar, grappig het lijkt wel thuis komen. Hahahaha .Ook Jamila laat van zich horen en schuift later aan voor een lekker bakkie koffie. Sarah werkt to 16.00 uur. We hebben namelijk afgesproken dat ik mee mag naar haar nail artist. Want die nagels van haar zijn altijd zo gaaf gelakt met allerlei tierlantijn. Maar eerst ga ik met Jamila opzoek naar Precisison airways om mijn ticket naar Johannesburg te checken en een nieuw ticket te boeken van af Zanzibar naar Dar Es Salaam. Zo gezegd zo gedaan. Alleen was de main office, twee keer verhuist en duur de het even voordat we het hadden gevonden. Alles gecheckt en bij geboekt voor vrijdag de 22 juni. Daarna terug om Sarah te halen en met de taxi naar een of andere buitenwijk waar we op de markt onze nagelartiest vinden. Hij had het druk en als snel werd ik door iemand anders geholpen die het echt niet kon en liep te prutsen. Nou daar heb ik snel een eind aangebreid ook al spreek ik geen woord Swahili en hij geen Engels. De master zelf neemt het stokje over en creëert hele mooie nagels. Nu is Carrie wel happy. Hahahaha Rond 19.00 uur zit ik met Jamila bij een toproof restaurant Archipelago., waar ik een lekker kipfilet met heerlijke groentes heb gegeten,. Nog ff langs Dr. Luv vooreen ijsje en een cappuccino al voor ik vandaag eens vroeg naar bed ga. Het is 22.00 uur en ik vind het prima. XXX

Zaterdag 16 juni

Op tijd opgestaan, ontbeten en naar de bank, moet geld hebben en er is maar een bank op Zanzibar waar ik geld kan pinnen. Heel vervelend dus. Natuurlijk, ik raakte de weg kwijt toen ik dacht, de kortste weg in het doolhof van Stonetown te hebben gevonden. Maar uiteindelijk toch bij de bank gevonden. Allen kreeg ik er geen cent uit. K.........., zelfs na 5 keer proberen. De bankemployé, zegt mij later terug te komen. Dus besluit ik te gaan skypen bij het internet café, met Cees jan en Irma en de meiden. Gisterenavond hadden we gepland maar dat was een beetje mislukt. Maar dit keer ging het prima en heb heerlijk met Maxime, Florianne, Gosine en Irma geklets, terwijl ik Cees-jan op de achtergrond, heerlijk in de keuken bezig zag. Oergezellig en ‘t geeft zo een dichtbij gevoel om zo nu en dan iemand over de skype te spreken. Ook was Paulien Lasterie online en konden we nogmaals het een en ander door spreken over onze trip naar South Africa en het krugerpark. Afijn nogmaals terug naar de bank, waar ik nog steeds geen geld uit kreeg maar dit keer de locals ook niet. K................ Om 12.00 uur wilde ik terug zijn in het hotel , omdat Lisle aankwam, maar ze was er al. Even bij geklets alvorens we zijn gaan shoppen en printen en nogmaals naar de bank. Tja , jullie raden het al, geen geld. Gelukkig kan Lisle wel wat dollars missen en mag ik voor de komende dagen geld van haar lenen en betaal ik die online terug. Dit is echt het enige wat ik kan bedenken en zij gaat akkoord. Om 16.00 uur gaan we terug naar het hotel waar ik het een en ander op haar laptop ga doen en zij een tukkie want ze had het de vorige nacht laat gemaakt met haar beachboy, only kissing. Hahhaha. Na haar middag dutje en mijn douchen gaan we naar Mercure restaurant voor de happy hour en waar we ook blijven eten want er is vanavond live Music. Nou dat viel een tikkie tegen maar we hadden een leuk gesprek en ook het eten maakten het goed. Onze laatste stop zou bij Dr. Love zijn, maar onderweg trof ik Lex, een piloot uit South Africa van rond de 50 jaar, die ik gisteren ook al had gesproken. Hij en zijn maatje vergezelde ons naar Dr. Luv waar we nog gezellig een uurtje hebben geklets. Volgens Lisle vond Lex mij wel leuk. We zullen zien . Iedereen kan me op facebook vinden, dus hij ook. Dag Lex!

Zondag 17 juni

Het is nu 15.45 en het is een echte k.....................dag of nog erger. Slecht geslapen Je kent het wel Heet , muggen en opvliegers. 06.30 opgestaan want ik ga naar Kendwa met de shuttle van 08.00 uur. 07.00 zat ik aan het ontbijt alhoewel er nog een ontbijt was. Volgens mij heeft iemand zich hier vandaag verslapen. Uiteindelijk moest ik nog een soort opschieten ook. Lisle gedag gezegd en mijn tanden gepoetst. Andere volgorde natuurlijk en zat om klokslag 08.00 uur beneden. Na 5 min kwam er een gast die vroeg of ik op de shuttle zat te wachten. Ja dat ben ik. Ik zeg tegen hem dat ik bij Mitu geboekt. Jajajaja, ik vooraf betalen en een andere gast pikt mij weer op en loopt met mij naar het busje, waar ik de enige ben. Ik denk, wat ga ik dat nu weer krijgen, zoiets als de vorige keer. Vraag nogmaals ben je van Mitu? Waarop hij antwoord , ja die heeft mij in gehuurd. Vreemd gedoe. Waar zijn de andere passagiers ? Die gaan vanmiddag je bent nu de enige. Busje gaat rijden en er stappen allemaal locals in. Ik ben het zat en ze hem dat ik nog steeds wissel geld moeten krijgen, wat ik na een telefoontje dan ook krijg. En ik vertel hem dat ik twijfel of dit wel een shuttlebus is omdat er allemaal locals in stappen. Ja maar dit was een hotelbus en dit zijn allemaal medewerkers. Jajaja Volgens mij ben ik gewoon bij de andere shuttlebus weggekaapt. Afijn, we komen aan bij Kendwarocks. Dit is het hotel wat Erica, die ik vanuit Livingstone ‘ Zambia’ ken, heel leuk moet zijn. Vraag om een eenpersoonskamer met douche en wc die te duur voor mij is want ze vragen $50 en dat is boven mijn budget. Maar ze hebben een kamer voor $20 en besluit deze te nemen. Moet wel vooraf betalen. Maar toen ik het zag, pfpfpfpf het lijkt wel een schuur me 2 bedden erin. Nou ja moet maat voor drie nachtjes. Omgekleed en naar het strand. Alle strandbedden zijn kapot en vies. Dit is niet hoe ik het me had voorgesteld en besluit te vragen of ik over het strand naar Nungwi kan lopen. Ja, hoor werd me gezegd , je bent er in 20 min. Dus ik aan de wandel en het strand wordt steeds smaller tot dat ik niet verder kan en onder een rots door moet klimmen om aan land te komen. Daar kwam direct een guard aangelopen die mij vertelde dat ik daar niet mocht lopen en dat ik terug moest wat niet kon, want het werd vloed. Ik zeg breng me dan naar de receptie dan kan ik weg, nee dat mocht ook niet en na veel gedoe krijg ik een escort langs de vuilnisbelt , de keuken s naar en plek buiten het resort, midden in de Bush, in de middle of f…..g nowhere, in de bloedhete hitte niet te vergeten. Het huilen stond me nader dan ‘t lachen en maar begin toch maar te lopen. Ik kom twee zwervers tegen en ik voel me echt k.......t, maar loop stoer door. Vervolgens komt er een auto aan die me ‘geen’ lift wil geven en zegt rechtdoor te lopen dan kom ik vanzelf in Nungwi. Na een half uur lopen zie ik een blank stel bij wat huisjes die ik aanspreek. Ze vragen mij of alles oké is en dat is het niet en begin janken en vertel hun wat er aan de hand was. Ze zijn zo lief met me mee te lopen naar een internetcafé in het dorp waar ik al jankend met Paulien Lasterie heb zitten skypen tot dat ik weer wat rustiger was. Ook was er een touristoffice, bij het internetcafé waar ik per direct een goede shuttlebus, hoopte ik, heb geregeld om terug te gaan naar Stonetown. Na veel gedoe ook de dalla dalla naar Kendwa gevonden en in gestapt. Tjokvol met mensen en met mij. Uitgestapt op de hoofdweg om vervolgens nog een wandeling van 20 minuten te moeten maken over een dirtroad alvorens ik terug ben bij mijn hotel, of kan ik beter zeggen mijn schuur. Samen met mij was er een arme sloeber, Edouardi, uit de dalla dalla uitgestapt, zonder schoenen en die geen woord Engels sprak. Met hem opgelopen en onderweg mezelf en hem op een aantal bananen getrakteerd. Ik was ondertussen uitgehongerd. Vlak bij het hotel, glijd ik me toch een partij uit. Op mijn knie scheenbeen en mijn hand vol grind. Eduaordi helpt mij overeind en ik geef hem dankbaar wat munten die ik los in mijn zak heb zitten en loop naar de receptie, waar ik weer begon te janken en mijn verhaal doe over de strandwandeling et. etc. Ik krijg een doekje om mijn wonden schoon te maken en besluit daarna naar ‘t restaurant gaan om iets te eten. Keuken gesloten, alleen maar pizza, doe dat dan maar. Wat een klote dag. Ik krijg mijn pizza om 15.45 en heet hem gulzig op, waarna ik me ga douchen en omkleden. Een wijntje heelt toch alle wonden. Hup, weer naar het restaurant. Bestel een koud wit wijntje en krijg een koud glas met warme wijn. Kom op zeg, jullie vragen de hoofdprijs kan het dan wel een koud wijntje zijn? Anyway, ik mocht niet cash betalen maar moest een kaart gaan halen met een deposito. Wat kaart, vanmiddag met mijn pizza was er geen probleem waarom nu wel en waarom hoor ik dit niet eerder. De supervisor komt het me allemaal uitleggen maar ik wil nog maar een ding, weg hier terug naar Stonetown wat een shithole here. Wat kan er veel mis gang op een dag en ik begin weer te janken en vertel de man alles. Gekloot met de shuttelbus, kamer is een schuur, krijg de sleutel, is de kamer niet eens schoongemaakt. Of dat wat uitmaakt. Geen uitleg over hoe t hier werkt , geen depositkaart voor het eten en drinken, geen uitleg over eb en vloed waardoor ik in de problemen kom, vallen voor de poort, warme wijn. Ik wil hier zo snel mogelijk weg. Na wat telefoontjes komt meneer de supervisor mij vertellen dat ik de andere dagmijn geld terug kan krijgen en hij biedt wel 1000 keer zijn verontschuldigingen aan. En dat het woord Hakunamatata, dat kan ik niet meer horen! Opzouten allemaal. Ik tel de dagen tot dat ik Paulien in Zuid Afrika zie. Niet meer alleen, daar heb ik nu echt schoon genoeg van. Terwijl ik dit schrijf zit ik gelukkig al in Stonetown.