Deel 16 Een klein weekje Stonetown - Zanzibar

Maandag 4 juni

Laatste dag in Bagamoyo. Na het ontbijt sms ik Wiebke hoe laat we elkaar zien bij het Dalla-dalla station. 11.00uur zullen we vertrekken naar Africana/White Sand terug naar de Friendly Gecko waar we rond 12.30 aan kwamen . We hadden een voorspoedige reis oftewel best heel snel. Beter dan de heenreis. Alles uit mijn tas geflikkerd en terwijl ik onder de douche stond heb ik maar direct mijn was gedaan. Gaat in een moeite door. In de tuin als over de heg en struiken gehangen zodat het snel droog kon worden. Ondertussen ben ik naar mijn vriend, Antonio, bij het internetcafé gegaan. Ik wil graag een hotel boeken zodat ik in ieder geval niet hoeft te zoeken als ik in Stonetown Zanzibar aankom. Nou veel zoeken besluit ik toch het hotel te nemen wat Els (van de eetclub) mij had aangeraden. Het wordt ook goed in de Lonely Planet beschreven alleen zal ik toch echt ff proberen wat van de prijs af te krijgen. En dat is gelukt ook. Van 30 dollar nar 20 dollar per nacht oftewel zo’n 15 euro. Terug naar het hostel om de was binnen te halen en om aan mijn weblog te werken. Die moet toch vandaag of morgen weer online. Ondertussen kwam er een taxi aangereden, waaruit een echte oudere dame kwam met twee Masaai‘ s. Masaai’ s, mensen zijn van een speciale stam uit Tanzania en ik vind ze nogal schrikwekkend, kleding en haardracht, maar verder schijnen ze juist heel vredelievend te zijn. Ze drinken bloed en ja dan haak ik al af. Ik wordt er al misselijk van als ik het schrijf. Wil je er meer van weten dan moet je het zelf maar even googlen. Misschien heb ik het ook nog wel verkeerd geschreven. Succes ermee! Die mevrouw was Italiaans en dat was duidelijk want ze sprak geen woord Engels. Ook bleek er nog een oudere man, een echte, aangekomen te zijn die van Tanzania naar Zuid – Afrika gaat fietsen. Knap hoor en veel plezier zal ik maar zeggen. Mij niet gezien. En er waren ook 4 nieuwe vrijwilligers voor het weeshuis aangekomen. Het hele huis zat tjokvol en iedereen beleef mee-eten. Ja daar had de kokkin niet op gerekend wat resulteerde dat er te weinig avondeten was. Rond 19.00 uur (Ned tijd 20.00 uur)had ik een skype afsprak met Pauline Lasterie, wat uiteindelijk een telefoongesprek werd omdat het gehele internet eruit lag en ook niet meer terug kwam die dag. En toen terug en tot mijn grote verrassing was Gustav uit Zweden ook weer aangekomen bij het hostel. En werd het een zeer gezellig avond, want dat was lekker kletsen met hem. Aardige gast die net terug was van een week Kenia. 23.30 geen mijn zaklantaarn uit, want de elektrische tijd was ook weer eens uitgevallen.

Dinsdag 5 juni

Wat heb ik K...... geslapen zeg. Een doorgezakt rot bed, wat voor mij te kort was en bij elke beweging kraakte. Nou moet je net mij hebben met al mijn opvliegers. Want jullie kennen het ritueel wel, heet, dorst ,plassen. Dus slapen daar kwam ik niet aan toe. Durfde me amper te bewegen. Zo ook de dame boven mij(stapel bedden), hoorde ik de andere dag. Ook zij durfde zich niet om te draaien bang dat je anders de andere wakker maakte .Dus’ heel’ vroeg eruit. Moet mijn gehele tas uit en opnieuw inruimen want ik ga vandaag mijn hele hebben en houden mee nemen naar Zanzibar. Mocht even het internet van Gustav gebruiken voor mijn bankzaken want dat zijn dingen die je niet graag in een internet café doet. 10.30 had ik een baijai geregeld naar de ferry voor 10.000 shilling oftewel 5 euro. Hij reed goed door en ik was dan ook om 11.30 bij de haven. Ik reis vandaag maar eens 1e klas. Lekker relaxed in de airco. Daar ben ik wel aan toe. Pfpfpfpfpf. 14.30 werd mijn aankomsttijd. Alleen kom niet zomaar Zanzibar in, je zult toch echt je paspoort moeten laat zien en alle verdere handelingen worden toegepast zoals bij elke grens. Alleen zit je hier nog steeds in Tanzania , raar hé. Je merkt direct de strijd tussen het mainland en de eilanden. Altijd oorlog die twee, dat schijn t al jaren zo te zijn. Dus je komt zogenaamd in een ander land. Hahahaha, droom maar lekker verder. Taxi geregeld voor 1 euro, wat ik ga niet me al mijn zooi sjouwen ook al is het maar 5 minuten lopen. En we rijden de gate nog niet uit of ik zie me naam op een bordje staan. Werd ik opgehaald door het hotel en dat wist ik niet. Hadden ze dat maar beter gecommuniceerd of ik misschien beter geluisterd. Ach nou wat deert het ook. Nou de kamer is wel leuk, basic , maar super schoon en vooral een leuke badkamer, geheel van grijs steen, echt in Stonetown dus. Lekker idee de komende dagen hoef ik me niet druk te maken dat ik mensen wakker maak, als ik‚’s nacht moet toiletteren. Alles lekker uit mijn tas gehaald en lekker koud gedoucht, want wat is het hier enorm heet. FF wennen hoor!Nadien ben ik het dorp ingewandeld, waar ik dol werd van alle verkopers en mensen die toertjes aan je willen slijten. Daar breekt het zweet je ook van uit. En dan ben ik nog een vrouw en blond dus leek wel of de kerels als bijen en op me afkwamen. Werd er gek van. Snel het Afrika House (een hotel) in gevlucht om van de zonsondergang te gaan genieten, waar al snel een Italiaanse jongedame mij vroeg of ze bij mij mocht zitten. Claudia, had ook geen zin meer om alleen te zitten of te lopen, dus kwam dat heel moot uit. We besluiten dan ook de avond samen door te brengen en te gaan eten. Wat heel gezellig was. Rond 10.00 ging ik mijn tweepersoonsbed in.

Woensdag 6 juni

Heerlijk gepit! Alle ruimte en niemand wakker gemaakt. Hahaha. Wat een heerlijkheid en ja, zo ook het ontbijt. Vers fruit met eigen gemaakte yoghurt, en verse gemaakt opgiet koffie. Gelukkig geen eieren want die kan ik voorlopig niet meer zien. Natuurlijk kan je ze wel bestellen maar dat doe ik natuurlijk niet. Neem gewoon 2 keer yoghurt met cornflakes en fruit. En dat allemaal op de rooftop van het hotel. Nadien de steegjes in waar ik zowaar Nederlands hoorde praten in een winkeltje en dat wat voor mij een verademing. , Vooral na al dat beroerde Engels wat hier wordt gesproken. Mijn eigen Engels is daar ook zeer slecht van geworden dus. Afijn,vond ik het heerlijk om Nederlands te kletsen. Ik ben maar zo brutaal geweest mezelf uit te nodigen om ‘s avonds met hun te eten. Gezellig. In met Mercury hotel (van Freddy Mercury, want hij kwam uit Stonetown -Zanzibar namelijk) waar het happy hours is van 17.00- 19.00 uur. Nou daar heb ik wel oren naar. De rest van de ochtend gelummeld en wat dingen gekocht zoals een Afrikaanse schoudertas, zodat niemand kan zien wat er in zit. Oorbellen, want ik wordt geadviseerd mijn gouden sieraden af te doen en een nieuwe doek voor op het strand, als omslagdoek, zo’n multifunctionele doek. Ja tante Ria, dan kan ik eindelijk dat oude ding (wat voor me hebt gerepareerd voordat ik vertrok) eindelijk weg gooien. Na mijn Spice bakkie koffie met ginger en cinnamon en kurkuma, ben ik na het toerist office gegaan voor mijn citytour met een echte gids. Wat een saaie man, van mijn leeftijd. Geen grapje geen lachje alleen maar jaartallen, onverstaanbaar engels en een totaal andere route dan dat ik had besproken bij het kantoor. Het 1e uur was verschrikkelijk en ik werd er gewoon sjaggie van. Dus heb ik gewoon gezegd dat ik het tot dusver geen leuke tour vond. Uiteindelijk heeft hij er nog wat leuks van gemaakt, wat ik aan het einde van de tour nog wel heb gezegd natuurlijk. Bij terugkomst op het toerist office heb ik voor morgen een spice- groepstour geboekt voor $ 15,-, want in mijn uppie is er echt geen zak aan. Snel even gedoucht. voordat ik naar happy hour ga en de meiden ontmoet. Het werd een zeer gezellige avond met lekkere witte wijn goed gezelschap en eten. Als afsluiter nog een bakkie cappuccino bij Dr. Luv aan de boulevard als afsluiter van de dag.

Donderdag 7 juni

Vandaag wordt ik om 09.15 op gehaald door Hassam voor mijn spicetour. In het busje zat een Duits echtpaar en na mij hebben we nog een gast van Zuid Korea opgehaald. De reis duurde zo’n 25 min door het prachtige landschap van Zanzibar. Toch ook wel veel armoede, helaas. Tijdens de tour kregen we veel uitleg van Hassam en mochten van alles proeven. Ondertussen liepen er gastjes mee die van alles vlochten van blad. Zoals een zogenaamd spicetour horloge, hahahaha, een ketting met als hanger een vogel en hij maakt uiteindelijk ook nog en bril uit een stengel. Geinig gedaan, natuurlijk willen ze aan het einde wel een fooi zien en terecht. 12.30 rijden we nar de lunchplek, waar allerlei muzngo’s op de grond zitten. Vanuit een of andere schuur komt er rijst met een groente prut met cocossaus (smerig,vind ik) en een zogenaamde bladspinazie. Nou dat werd ook mijn lunch. Eet smakelijk ;( Het moet maar. Met 20 minuten zaten we alweer in het busje naar een bounty strandje, waar we zo’n 30 minuten mochten verblijven alvorens we terug reden naar Stonetown en rond 15.00 uur arriveerde. Met de dutchies Margot en Carine had ik afgesproken met hun aan hun strandje te liggen. Dat was ff lekker, ook nog gezwommen , terwijl Michael Jackson over het strand galmde en hij zong zijn nummers uit volle borst. Hahahaha. Volgens mij was die gast aan het oefenen voor idols of zoiets. Hierna opzoek naar een ATM (pinautomaat) die werkt en dat is lastig hier. Naar 3 niet werkende ATM’s heb ik het opgegeven, morgen maar weer verder kijken. Bij een Italiaans restaurant spaghetti carbonara gegeten wat te weinig was. Maar helaas kreeg ik niets extra, na mijn opmerking dat ik nog wel wat meer lustte. Jammer. Nog een bakkie gedaan bij Dr. Luv en even contact gehad met neef Cees-Jan. Om 11 uur werd het bedtijd.

Vrijdag 8 juni

Half acht opgestaan, gedoucht, ontbeten en richting de Darajani-markt waar nog 2 ATM’s moet zitten. Jaja, ze werken weer niet. Ben tenslotte maar de bank binnen gestapt met de vraag waar er aub wel een ATM is die werkt. Na veel onderling geklets werd er een op een papier geschreven, moest onderweg naar een school vragen die meer bekend is dan die ATM. Ok, dan laatste poging anders heb ik geen geld meer. Na een heel eind lopen zag ik inderdaad de CDRB bank en warempel het werkte. Dus maar direct het hoogste bedrag eruit gehaald. 400.000 shilling, staat voor $ 200,-. Vlak er naast was een interne café waar ik met Ria heb zitten skypen. Het was fijn om haar te spreken, want uiteindelijk gebeurd er genoeg in Nederland waar ik wel graag van op de hoogte ben. Onderwijl was het al middag geworden en had ik mijn cappuccino bij Dr. Luv nog niet gehad dus daar maar naar toe. Dr . Luv trok me aan mijn hand mee want de andere meiden zaten er ook. Ook Milou was ondertussen uit Nederland gearriveerd. Gezellige boel , ondanks mijn keelpijn waar ik vanochtend mee ben opgestaan. Nadien nog even een groepstoertje geboekt en ditmaal naar Prison Island. Nog even wat ge-internet, mis mijn laptop wel trouwens, maar die staat al veilig in Purmerend bij Marja. Het uploaden van mijn foto’s duurt een eeuwigheid en ik wordt er soms moedeloos van. Rond 18.00 uur gaan we BBQ en. Bij het Forodhani-markt komen alle vissers bij elkaar waar je dan kan kiezen uit verschillende soorten vis welke ze al eerder hebben ge BBQ. Deze wordt dan weer verhit op de BBQ en waar na ze voor consumptie geschikt moeten zijn. Weer een keer naar Dr. Luv voor een bakkie voordat we allemaal om 21.00 uur aftaaien naar ons eigen hotel. Dag meiden, veel plezier op jullie verdere reis en wie weet treffen we elkaar weer aan de oostkust. Zou ik wel heel leuk vinden. Thx was heel gezellig met jullie! xxx

Zaterdag 9 juni

Wordt wakker en voel me buik rommelen. Is het eten van de gisteren op de BBQ misschien? Zal niet de eerst keer zijn dat me dit overkomt, hè Dide, weet je nog in Nieuw Zeeland? Ben om 08.30 bij het touristen bureau. 30 min te vroeg. Dus ga ik maar buiten op een muurtje zitten en bel naar een hotel Jaribu Beach hotel in Paje. Ik wil graag kijken of ik iets van de prijs af kan krijgen. En dat luk. Een doubleroom , normaal als $ 34,- als die als single gebruikt. Nu krijg ik hem voor $27,- per nacht. Met zijn tweeën een double kost $ 40,- Nou dan heb ik het toch niet slecht gedaan , toch? Ga voor drie dagen Ma-Di-Wo. Wordt wel moe van het onderhandelen moet ik zeggen. Voel me nog steeds niet lekker. Ook nog eens hoofdpijn en keelpijn. Griepje misschien? Rond 09.30 wordt ik door een visser opgehaald en het is duidelijk dat die gast er geen zin in heeft. Vraag hem nog duidelijk of er nog meer mensen mee gaan ‘Yes yes’ was zijn antwoord. Afwachten dan maar! Bij het strand wordt ik verwezen naar een boot waar een dame en drie locals in zitten. Zij kwam uit de UK en vertelde dat ze, sinds een paar maanden met een van die gasten was getrouwd. Ik vraag nog even door, maar ze kende hem nog niet zolang alvorens ze besloot te trouwen. Nou misschien mag ik het niet zeggen, maar volgens mij wordt ze lekker gebruikt door deze rastaman, die trouwens niet eens vriendelijk was naar haar en al helemaal niet naar mij. Op Prison Island liep ik dan ook al weer snel alleen. Leuke groepstour! Uiteindelijk , toen ik bij de giga turtles was, kam er een grote groep jongelui aan, waarbij ik ben aangesloten. Ze waren zo vriendelijk om ook mij op de foto te zetten. Wat ik aardig vond. Terug op het strand kwam de bootsman, die mij mijn snorkel aangaf en zei te gaan snorkelen. Maar ja daar had ik in mijn uppie ook geen zin in en vroeg aan Engelse meiden of ik met hun boot mee kon en dat was prima. Heerlijk gesnorkeld en veel prachtige vissen gezien. In allerlei kleuren en afmetingen. Ook het koraal was prachtig. Terug op ‘t strand blijkt dat ik weer met een andere boot mee terug moest naar het vaste land. Wel ja joh, boot no.3. IN deze boot zitten drie blanke (muzongo’s) dames van rond de 65 jaar en een jonge vrouw met een prachtig cappuccino kindje van een jaar opschoot. Tijdens de bootrit kom ik er achter dat het Noorweegs zijn. Een oma met haar dochter en kleinkind en twee vriendinnen. De dochter was getrouwd met een hele leuke Zanzibaar die ik later op de dag ook heb ontmoet. Maar first things first. Het was gezellig met hun en ik werd uitgenodigd om met hen te lunchen in Lazuli. Een plek waar ik nog niet was geweest en wel graag naar toe wilde. Dus dat was een prima idee. Maar eerst ff douchen want al dat zout op mijn lichaam en in mijn haar daar wordt ik kriegel van. Snel naar mijn hotel dus, alles gedaan wat ik moest doen en terug naar de dames in Lazuli, waar het overigens heel druk was. Daar ontmoet ik dus de husband van de dochter , wat een leuke gast en wat een verschil met die ashole van vanochtend, die getrouwd was met de dame uit de UK. Nog steeds voelde ik me niet echt lekker maar bestelde toch een milkshake en een heerlijke wrap, die ik maar voor de helft op kreeg aan gezien ik kotsmisselijk werd. Beroerd, hoofdpijn, keelpij, misselijk en een buik die rommelt. Ik besluit binnen een uur terug te gaan naar mijn hotel en ben in mijn bed gekropen. Rond 18.00 uur en twee aspirine voelde ik me iets opgeknapt en besloot toch naar buiten te gaan. Moet toch echt iets eten. Aan de haven gezeten bij Forodhine park en markt waar ik opnieuw de dames tegen kwam en gezellig bij hun kon aanschuiven. Een stukje pizza gegeten en een pannenkoek, kopje koffie en at ijs voor de keelpijn. Ondertussen met AM en Els, per sms, overlegt of ik me misschien moet laten checken op malaria. Hun advies het sowieso te checken al is het alleen voor je eigen gemoedsrust. Thx meiden, voor jullie advies, ga ik morgenochtend doen en laat het jullie weten. Rond 9 uur ben ik weer op mijn kamer en ga slapen.

Zondag 10 juni

Na een onrustige nacht voel ik me wel een tikkie beter, moet ik toegeven, maar ga straks toch echt de malaria check doen. Rond 08.30 uur zit ik aan het ontbijt. Intussen komen er twee meiden aangelopen die Nederlands hoor praten en nodig ze bij mij aan tafel uit. Twee studentes uit Nijmegen die na afronding van hun stageplek hier in Tanzania dokter zullen zijn. Ook zij, zijn van mening dat ik de malariacheck moet doen voor alle zekerheid. Ok, nogmaals een bevestiging! Mag ook nog even van hun laptop gebruik maken om mijn foto’s van mijn fototoestel te halen en op mijn usb stick te zetten. Dat lukt me namelijk niet in het internet café, aangezien de Pc’s zo teering oud zijn en er niet eens een gleuf in zit voor een SD Card. Maar ja, mijn USB stick zit boordevol en besluit ik de helft van mijn foto’s nog op mijn toestel te laten. Je moet toch wat. Bij de receptie gevraagd waar ik op zondag een malaria kan laten checken en Amish is zo vriendelijk om met mij mee te lopen. Testje kost 5000 shilling oftewel 2,50 euro. Na 10 minuten weet ik dat ik geen malaria heb. Gelukkig! Voel me nog steeds niet lekker en heb een raar droog hoestje. Vanavond maar weer op tijd naar bed, anders weet ik het ook niet. Mijn buik rommelt gelukkig niet meer, dus dat is fijn. Momenteel zit ik in het internet café, deze weblog te schrijven. Ook wil ik deze zo online zetten, aangezien ik niet weet of ik aan de oostkust (Paje) morgen internetacces heb. We zullen zien! Vandaag doe ik toch niet spannends meer. Even lunchen ,bakkie cappuccino bij Dr. Luv en misschien straks naar het strand, ff nixen en als ik me iets lekkerder voel misschien later naar de happy hour bij de Mercury restaurant. Wordt vervolgd.