Deel 1 Mijn eerste avontuur in Zambia!
Door: CarrievanderVoort
Blijf op de hoogte en volg Carrie
25 Februari 2012 | Zambia, Lusaka
Eindelijk heb ik tijd gevonden om te starten aan mijn weblog.
Woensdag 15 februari 2012
Aankomst Lusaka. Na een goede en ook lange vlucht ben ik vorige week woensdag aangekomen in de hoofdstad van Zambia. Paspoortcontrole en het regelen van een visum duurde een eeuwigheid. Maar uiteindelijk was ik er dan door heen. De laatste koffers waren al van de band gehaald waaronder mij bagage van samen 48 kilo (zonder handbagage) en dat is behoorlijk zwaar om in je eentje te tillen. Maar voordat ik ook maar mijn koffers kon aanraken kwam er een kruier naar mij toe, met de vraag of ik Carrie was, wat ik volmondig met ja kon beantwoorden. Hij was gestuurd door Miriam de zus van Nico en Torrent de chauffeur. Zij vonden het wel heel lang duren en vroegen zich af of ik wel op de desbetreffende vlucht zat. Vandaar dat ze hem hadden gestuurd om dat uit te zoeken waar ik bleef. Het transfer naar de woning van de van der Werfjes was ongeveer 25 minuten dus dat viel wel mee. Ik maakte direct kennis met de bewakers van het huis, de tuinman en Mathilde de huishoudster annex kokkin. Niet veel later kwamen Toon, de jongste en Wiske, de oudste ook thuis. Ze vonden het maar wat spannend, wie er nu zou komen oppassen. Onder het genot van een wijntje maakte ik rond half 6 ook kennis met de heer des huizes. Na het eten was de avond kort, aangezien iedereen moe was. De volgende ochtend wordt het vroeg op staan namelijk om 5.30 uur. Rond de klok van 22.00 uur ging iedereen naar bed.
Donderdag 16 febr.
Direct met Miriam op tijd opgestaan. Ik heb maar 2 dagen de tijd om het hele ochtend ritueel mee te maken, want maandag zal Miriam vertrekken en sta ik er alleen voor. Dus dan maar gelijk vroeg eruit en in het ritme komen. Nico kwam met het idee om dit weekend te gaan kamperen bij het meer ‘Lake Kariba’, wat natuurlijk geweldig leuk is.
Vrijdagmiddag 17 febr.
Direct nadat de school uit was, zijn we vertrokken en na ongeveer drie uur rijden, kwamen we aan op de plek van bestemming. Een prachtig resort, inclusief camping waar wij de ‘enige’ kampeerders waren. We stonden prachtig aan het rand van het water, waar we helaas niet in konden zwemmen, aangezien het stilstand water is. Het meer is onwijs groot en maar dat het ook stilstaand water is, zou je in eerste instantie niet verwachten. Ook schijnen er ook krokodillen en zelfs Hippo ’s zitten, die we hebben jammer genoeg niet gezien.
Nadat we de zelfgemaakte nasi hadden gegeten en de tent voor het donker hadden opgezet, hebben we nog gezellig gelachen en kinderliedjes gezongen. Rond 22.00 uur ging voor mij ‘t licht alweer uit.
Zaterdag 18 febr.
Ik werd vroeg wakker vandaag.
Ja Car, dacht ik bij me zelf, wen er maar aan, kids zijn nu eenmaal vroeg wakker. Na een lang ontbijt hebben we een wandeling over het resort gemaakt. Het is hier overal prachtig. Wat een mooie natuur hier. Met de kids heerlijk gezwommen en ook Miriam en Nico voegde zich bij ons in het water. ‘S middags zijn we een boottocht over het meer gemaakt , waar we dicht langs de dam zijn gevaren.
Tijdens de boottocht werd het steeds donkerder en we zagen we heel in de verte onweer aankomen. Vooral aan der overkant van het meer, in Zimbabwe. Nog net op tijd kwamen we weer aan land en hebben we op het strand, bij de bar nog lekker borrel gedronken.
Maar binnen 5 minuten kwam er zo’n zware storm opzetten dat iedereen in de luwte van de bar moesten gaan staan. Alles waaide omver en wij vroegen ons af, hoe de tent en de rest het zouden doorstaan. Ja, nat dus, drijfnat. De twee slaapcabines waren drijfnat en ook kleding en nog veel meer. Hierdoor waren genoodzaakt in t resort zelf te pitten. Wat lekker luxe en gezellig was natuurlijk. Wat een avontuur, zo in mijn eerste week.
Zondag 19 febr.
Eindelijk lekker geslapen. Nico en Miriam hebben de natte tent opgeruimd en ik heb de rest van spullen ingepakt die nog droog waren. Met ingepakte auto zijn we na de andere kant van de dam gereden. Waar we ons moesten legitimeren, omdat we in niemandsland terecht kwamen. Helaas had ik geen paspoort bij me en heb toen mijn een postbank-identificatiekaart afgegeven, met een pasfoto daarop, dat ik 17 jaar oud ben. En jawel hoor, het werd gewoon geaccepteerd. Wat moest ik lachen, een legitimatiepas van 35 jaar geleden.. Hahahahaha.
De dam was zeer indrukwekkend en de kids stelde dan ook vele vragen aan hun vader van hoe een dam precies werkt. Vervolgens zijn we naar huis gereden. Alle natte zooi uitgepakt en uitgehangen. ‘s avonds met zijn allen uit eten geweest naar een soort visrestaurant, een afscheidsdiner voor Miriam die maandag naar huis vliegt. Heerlijk gegeten en gesmuld van al de lekkere vissoorten die Zambia rijk is.
Maandag 20 febr.
Laatste dag voor Miriam, ik zal haar missen. Samen de kinderen verzorgd en de schoolbus ingewerkt. Wat gerommeld in mijn guesthouse. Ja, alles een beetje bij elkaar gepakt want ik verhuis morgen naar het woonhuis, in Miriam’s oude kamer. Het is gewoon veel handiger om dicht bij de kids te zijn en ook omdat opa en oma plotseling op bezoek gaan komen uit Nederland. De kids weten nog van niks dus zal ‘t wel een verassing zijn als ze volgende week aankomen.
Dinsdag 21 febr.
Mijn eerste dag om in mijn eentje de kids te wekken en om 05.30 met ze te ontbijten, lunch boxen klaar maken, kids aan kleden etc. etc. en weet je wat, ik had nog 10 min over en dat is fijn want dan kunnen ze nog even spelen voordat de schoolbus om 06.45 arriveert. De rest van de ochtend heerlijk geklets met Mathilda en ‘s middags naar de supermarkt gelopen.
25 min heen en terug met 3 tassen heb ik er 30 min over gelopen. Goh, wat is t leven duur hier! Maakt niet uit wat, groente, fruit, vlees, het is gewoon duur . Volgens mij wordt zo’n beetje alles geïmporteerd. Rond 3 uur kwamen de kids weer thuis en hebben we direct het huiswerk gemaakt.
Woensdag 22 febr.
Ik ga te laat slapen, merk elke ochtend, maar ja dat zit zo in mijn systeem. Moet er toch iets op verzinnen, dat ook ik om 22.00 uur naar bed toe ga. Mijn verhuizing verliep vlotjes. Mathilde heeft de kamer gesopt en het parket weer glanzend gepoetst en zelfs al mijn bagage in mijn nieuwe kamer neergezet. Wat een lieffie! Snel zelf alles uitgepakt en een nieuwe plek gegeven in mijn kamer. ‘S middag opnieuw naar de supermarkt gelopen. Onderweg trof ik een alleraardigste jongedame die net terugkwam van haar werk in het ziekenhuis. Al pratend zijn we samen opgelopen wat heel gezellig was. Zelfs in de supermarkt wordt je door allerlei mensen aangesproken. Vandaag heb ik voor een paar dagen ingekocht en genoodzaakt om met de taxi naar huis te gaan. Wel jammer dat ik geen eigen vervoer heb hier. Mathilde is gek op koken en samen hebben we dan ook mijn Nederlandse burrito’s uit de oven gemaakt. De dagen vliegen voorbij, want voordat ik er erg in heb komen de kids alweer uit school. Na het avondeten, want ze vandaag extra lekker vonden, brengt Nico de kids naar bed. Drinken wij nog een cappuccino, kijken nog even naar DWDD en dan is ‘t toch echt de hoogste tijd om te gaan pitten.
Donderdag 23 febr.
Wekker gaat, spring me bed uit en maak de kids wakker en vervolgens mijn gebruiken van de dagen ervoor. Ik heb vandaag de gehele dag achter mijn nieuwe laptop gezeten om alle gemaakte foto uit te zoeken, weg te gooien, bewerken en in te delen en alles wat je nog meer kunt bedenken. Ik wil graag mijn weblog voor jullie allemaal maken maar daar zit veel meer tijd in dan ik in eerste instantie heb bedacht. Maar daarbij heb ik wel heel gezellig radio 3 Fm aanstaan en ben dan ook helemaal op de hoogte wat er allemaal in Nederland gebeurd. Morgen ga ik bij Marieke in de klas een uurtje lesgeven over de Nederlandse moedertaal. Ik ga de kids het kinderliedje ‘In Holland staat een huis’ leren zingen. Natuurlijk moet er een leuke inleiding zijn en dat gaat wel lukken want Marieke heeft voor mij de Nederlandse vlag en een kartonnen huis gemaakt. Van Toontje poppetjes geleend, want in dat huis daar woont natuurlijk ook een heer.
Vrijdag 24 febr.
Aangezien ik geen vervoer heb, mag ik voor 1 keer met de schoolbus mee naar school. Als eerste ga ik naar Wiske’s klas want zij heeft een speciale waterproject wat ze gaat presenteren met nog 2 ander meisjes uit haar klas. Ik stond perplex wat ik daar aan trof. In groepjes van drie hadden ze meer dan alleen een presentatie voorbereid. Een presentatie in het Engels en ook een klein deel in het Franse taal. Daarbij kwam dat ze voor elk project een website hadden gemaakt met informatie, foto’s en filmpjes en zelfs animatiefilmpjes. Ik heb me ogen uitgekeken. Dit is notabele een lagere school. Om 10.30 werd ik bij Marieke in de klas verwacht om mijn lesje te geven. Het was hartstikke leuk om te doen.
De kinderen genoten van mijn les en van alle moeilijke letters, die we samen en luid uitgesproken hebben en de leukste was natuurlijk de letter GGGGGGGGGG. Mijn liedje stond op papier dus konden we de RRRRRRR en GGGGGGGG kleuren zodat we bij het zingen duidelijk wisten waar de moeilijke klanken zaten. Ook moesten er kleine huisje op schaal na worden getekend en ingekleurd, wat ze allemaal verdomt goed deden. Ondertussen draaide ik steeds de melodie van ons liedje af. Aan het einde van de les hebben we met de hele klas twee keer het hele liedje gezongen en het verbaasde mij hoe goed dat is gelukt. De rest van de dag heel veel aan deze weblog gewerkt.
Zaterdag 25 febr.
Vandaag Kon ik uitslapen tot wel 07.00 uur, maar ik was al voor die tijd wakker. De kids hadden zelf ontbijt gemaakt en stonden zelfs al hun tanden te poetsen. Hoe cool is dat! Op zaterdag om 9 uur in de ochtend wordt er paard gereden op de manage. Niet in een bak of alleen maar buiten, maar on tour, in de wilde natuur. Patrick Phiri, de leraar, nam de groep mee op een tocht in de wildernis, van een uur. Nico liep mee en ik ben in auto gebleven om te kunnen werken aan mijn weblog die nu bijna klaar is. Na het paardrijden, gaan we boodschappen doen, behalve Wiske en ik. Wij gaan naar een souvenirmarktje, waar we meerdere ouders van vriendinnetjes van haar tegenkomen. We hebben meer ge- socialist dan dat we op de markt hebben rond gekeken. Boeiend, het was gewoon hartstikke leuk! En jawel, vandaag voor het eerst een duik in het heerlijke zwembad genomen en dat mag ook wel eens een keer!
Tot zover mijn eerste indrukken van 10 dagen Zambia!
Wordt vervolgd!
Woensdag 15 februari 2012
Aankomst Lusaka. Na een goede en ook lange vlucht ben ik vorige week woensdag aangekomen in de hoofdstad van Zambia. Paspoortcontrole en het regelen van een visum duurde een eeuwigheid. Maar uiteindelijk was ik er dan door heen. De laatste koffers waren al van de band gehaald waaronder mij bagage van samen 48 kilo (zonder handbagage) en dat is behoorlijk zwaar om in je eentje te tillen. Maar voordat ik ook maar mijn koffers kon aanraken kwam er een kruier naar mij toe, met de vraag of ik Carrie was, wat ik volmondig met ja kon beantwoorden. Hij was gestuurd door Miriam de zus van Nico en Torrent de chauffeur. Zij vonden het wel heel lang duren en vroegen zich af of ik wel op de desbetreffende vlucht zat. Vandaar dat ze hem hadden gestuurd om dat uit te zoeken waar ik bleef. Het transfer naar de woning van de van der Werfjes was ongeveer 25 minuten dus dat viel wel mee. Ik maakte direct kennis met de bewakers van het huis, de tuinman en Mathilde de huishoudster annex kokkin. Niet veel later kwamen Toon, de jongste en Wiske, de oudste ook thuis. Ze vonden het maar wat spannend, wie er nu zou komen oppassen. Onder het genot van een wijntje maakte ik rond half 6 ook kennis met de heer des huizes. Na het eten was de avond kort, aangezien iedereen moe was. De volgende ochtend wordt het vroeg op staan namelijk om 5.30 uur. Rond de klok van 22.00 uur ging iedereen naar bed.
Donderdag 16 febr.
Direct met Miriam op tijd opgestaan. Ik heb maar 2 dagen de tijd om het hele ochtend ritueel mee te maken, want maandag zal Miriam vertrekken en sta ik er alleen voor. Dus dan maar gelijk vroeg eruit en in het ritme komen. Nico kwam met het idee om dit weekend te gaan kamperen bij het meer ‘Lake Kariba’, wat natuurlijk geweldig leuk is.
Vrijdagmiddag 17 febr.
Direct nadat de school uit was, zijn we vertrokken en na ongeveer drie uur rijden, kwamen we aan op de plek van bestemming. Een prachtig resort, inclusief camping waar wij de ‘enige’ kampeerders waren. We stonden prachtig aan het rand van het water, waar we helaas niet in konden zwemmen, aangezien het stilstand water is. Het meer is onwijs groot en maar dat het ook stilstaand water is, zou je in eerste instantie niet verwachten. Ook schijnen er ook krokodillen en zelfs Hippo ’s zitten, die we hebben jammer genoeg niet gezien.
Nadat we de zelfgemaakte nasi hadden gegeten en de tent voor het donker hadden opgezet, hebben we nog gezellig gelachen en kinderliedjes gezongen. Rond 22.00 uur ging voor mij ‘t licht alweer uit.
Zaterdag 18 febr.
Ik werd vroeg wakker vandaag.
Ja Car, dacht ik bij me zelf, wen er maar aan, kids zijn nu eenmaal vroeg wakker. Na een lang ontbijt hebben we een wandeling over het resort gemaakt. Het is hier overal prachtig. Wat een mooie natuur hier. Met de kids heerlijk gezwommen en ook Miriam en Nico voegde zich bij ons in het water. ‘S middags zijn we een boottocht over het meer gemaakt , waar we dicht langs de dam zijn gevaren.
Tijdens de boottocht werd het steeds donkerder en we zagen we heel in de verte onweer aankomen. Vooral aan der overkant van het meer, in Zimbabwe. Nog net op tijd kwamen we weer aan land en hebben we op het strand, bij de bar nog lekker borrel gedronken.
Maar binnen 5 minuten kwam er zo’n zware storm opzetten dat iedereen in de luwte van de bar moesten gaan staan. Alles waaide omver en wij vroegen ons af, hoe de tent en de rest het zouden doorstaan. Ja, nat dus, drijfnat. De twee slaapcabines waren drijfnat en ook kleding en nog veel meer. Hierdoor waren genoodzaakt in t resort zelf te pitten. Wat lekker luxe en gezellig was natuurlijk. Wat een avontuur, zo in mijn eerste week.
Zondag 19 febr.
Eindelijk lekker geslapen. Nico en Miriam hebben de natte tent opgeruimd en ik heb de rest van spullen ingepakt die nog droog waren. Met ingepakte auto zijn we na de andere kant van de dam gereden. Waar we ons moesten legitimeren, omdat we in niemandsland terecht kwamen. Helaas had ik geen paspoort bij me en heb toen mijn een postbank-identificatiekaart afgegeven, met een pasfoto daarop, dat ik 17 jaar oud ben. En jawel hoor, het werd gewoon geaccepteerd. Wat moest ik lachen, een legitimatiepas van 35 jaar geleden.. Hahahahaha.
De dam was zeer indrukwekkend en de kids stelde dan ook vele vragen aan hun vader van hoe een dam precies werkt. Vervolgens zijn we naar huis gereden. Alle natte zooi uitgepakt en uitgehangen. ‘s avonds met zijn allen uit eten geweest naar een soort visrestaurant, een afscheidsdiner voor Miriam die maandag naar huis vliegt. Heerlijk gegeten en gesmuld van al de lekkere vissoorten die Zambia rijk is.
Maandag 20 febr.
Laatste dag voor Miriam, ik zal haar missen. Samen de kinderen verzorgd en de schoolbus ingewerkt. Wat gerommeld in mijn guesthouse. Ja, alles een beetje bij elkaar gepakt want ik verhuis morgen naar het woonhuis, in Miriam’s oude kamer. Het is gewoon veel handiger om dicht bij de kids te zijn en ook omdat opa en oma plotseling op bezoek gaan komen uit Nederland. De kids weten nog van niks dus zal ‘t wel een verassing zijn als ze volgende week aankomen.
Dinsdag 21 febr.
Mijn eerste dag om in mijn eentje de kids te wekken en om 05.30 met ze te ontbijten, lunch boxen klaar maken, kids aan kleden etc. etc. en weet je wat, ik had nog 10 min over en dat is fijn want dan kunnen ze nog even spelen voordat de schoolbus om 06.45 arriveert. De rest van de ochtend heerlijk geklets met Mathilda en ‘s middags naar de supermarkt gelopen.
25 min heen en terug met 3 tassen heb ik er 30 min over gelopen. Goh, wat is t leven duur hier! Maakt niet uit wat, groente, fruit, vlees, het is gewoon duur . Volgens mij wordt zo’n beetje alles geïmporteerd. Rond 3 uur kwamen de kids weer thuis en hebben we direct het huiswerk gemaakt.
Woensdag 22 febr.
Ik ga te laat slapen, merk elke ochtend, maar ja dat zit zo in mijn systeem. Moet er toch iets op verzinnen, dat ook ik om 22.00 uur naar bed toe ga. Mijn verhuizing verliep vlotjes. Mathilde heeft de kamer gesopt en het parket weer glanzend gepoetst en zelfs al mijn bagage in mijn nieuwe kamer neergezet. Wat een lieffie! Snel zelf alles uitgepakt en een nieuwe plek gegeven in mijn kamer. ‘S middag opnieuw naar de supermarkt gelopen. Onderweg trof ik een alleraardigste jongedame die net terugkwam van haar werk in het ziekenhuis. Al pratend zijn we samen opgelopen wat heel gezellig was. Zelfs in de supermarkt wordt je door allerlei mensen aangesproken. Vandaag heb ik voor een paar dagen ingekocht en genoodzaakt om met de taxi naar huis te gaan. Wel jammer dat ik geen eigen vervoer heb hier. Mathilde is gek op koken en samen hebben we dan ook mijn Nederlandse burrito’s uit de oven gemaakt. De dagen vliegen voorbij, want voordat ik er erg in heb komen de kids alweer uit school. Na het avondeten, want ze vandaag extra lekker vonden, brengt Nico de kids naar bed. Drinken wij nog een cappuccino, kijken nog even naar DWDD en dan is ‘t toch echt de hoogste tijd om te gaan pitten.
Donderdag 23 febr.
Wekker gaat, spring me bed uit en maak de kids wakker en vervolgens mijn gebruiken van de dagen ervoor. Ik heb vandaag de gehele dag achter mijn nieuwe laptop gezeten om alle gemaakte foto uit te zoeken, weg te gooien, bewerken en in te delen en alles wat je nog meer kunt bedenken. Ik wil graag mijn weblog voor jullie allemaal maken maar daar zit veel meer tijd in dan ik in eerste instantie heb bedacht. Maar daarbij heb ik wel heel gezellig radio 3 Fm aanstaan en ben dan ook helemaal op de hoogte wat er allemaal in Nederland gebeurd. Morgen ga ik bij Marieke in de klas een uurtje lesgeven over de Nederlandse moedertaal. Ik ga de kids het kinderliedje ‘In Holland staat een huis’ leren zingen. Natuurlijk moet er een leuke inleiding zijn en dat gaat wel lukken want Marieke heeft voor mij de Nederlandse vlag en een kartonnen huis gemaakt. Van Toontje poppetjes geleend, want in dat huis daar woont natuurlijk ook een heer.
Vrijdag 24 febr.
Aangezien ik geen vervoer heb, mag ik voor 1 keer met de schoolbus mee naar school. Als eerste ga ik naar Wiske’s klas want zij heeft een speciale waterproject wat ze gaat presenteren met nog 2 ander meisjes uit haar klas. Ik stond perplex wat ik daar aan trof. In groepjes van drie hadden ze meer dan alleen een presentatie voorbereid. Een presentatie in het Engels en ook een klein deel in het Franse taal. Daarbij kwam dat ze voor elk project een website hadden gemaakt met informatie, foto’s en filmpjes en zelfs animatiefilmpjes. Ik heb me ogen uitgekeken. Dit is notabele een lagere school. Om 10.30 werd ik bij Marieke in de klas verwacht om mijn lesje te geven. Het was hartstikke leuk om te doen.
De kinderen genoten van mijn les en van alle moeilijke letters, die we samen en luid uitgesproken hebben en de leukste was natuurlijk de letter GGGGGGGGGG. Mijn liedje stond op papier dus konden we de RRRRRRR en GGGGGGGG kleuren zodat we bij het zingen duidelijk wisten waar de moeilijke klanken zaten. Ook moesten er kleine huisje op schaal na worden getekend en ingekleurd, wat ze allemaal verdomt goed deden. Ondertussen draaide ik steeds de melodie van ons liedje af. Aan het einde van de les hebben we met de hele klas twee keer het hele liedje gezongen en het verbaasde mij hoe goed dat is gelukt. De rest van de dag heel veel aan deze weblog gewerkt.
Zaterdag 25 febr.
Vandaag Kon ik uitslapen tot wel 07.00 uur, maar ik was al voor die tijd wakker. De kids hadden zelf ontbijt gemaakt en stonden zelfs al hun tanden te poetsen. Hoe cool is dat! Op zaterdag om 9 uur in de ochtend wordt er paard gereden op de manage. Niet in een bak of alleen maar buiten, maar on tour, in de wilde natuur. Patrick Phiri, de leraar, nam de groep mee op een tocht in de wildernis, van een uur. Nico liep mee en ik ben in auto gebleven om te kunnen werken aan mijn weblog die nu bijna klaar is. Na het paardrijden, gaan we boodschappen doen, behalve Wiske en ik. Wij gaan naar een souvenirmarktje, waar we meerdere ouders van vriendinnetjes van haar tegenkomen. We hebben meer ge- socialist dan dat we op de markt hebben rond gekeken. Boeiend, het was gewoon hartstikke leuk! En jawel, vandaag voor het eerst een duik in het heerlijke zwembad genomen en dat mag ook wel eens een keer!
Tot zover mijn eerste indrukken van 10 dagen Zambia!
Wordt vervolgd!
-
25 Februari 2012 - 14:44
Birgitta:
Dat klinkt helemaal fantastisch Car! Fijn dat je zo'n leuk gezin getroffen hebt! -
25 Februari 2012 - 15:30
Mieke:
Car meid, wat geweldig om dit allemaal te lezen ! Wat maak je allemaal mee zo aan de andere kant van de wereld. Fijn dat alles zo goed loopt! En lekkere temperatuur natuurlijk ook al is het hier nu ook niet zo koud meer. Ik zie uit naar je volgende verslagen, ik geniet ervan. Dikke knuffel van Mad en mij xx -
25 Februari 2012 - 19:15
Paulien:
Hoi Car,
Echt leuk om te lezen, ik word helemaal het avontuur mee in gezogen. Volgens mij ga je leuke tijd tegemoet. Zie je op de skype! xxx -
26 Februari 2012 - 08:45
Theo:
Je hebt al weer snel je draai gevonden als ik het zo lees, gelukkig maar!
Ben benieuwd of je dit vol gaat houden om dagelijks een verslag te schrijven. Het is alsof ik er zelf bij ben zoals je het opschrijft, erg leuk
groetjes Theo -
26 Februari 2012 - 09:40
Anneke:
Wat een verhaal. Erg leuk om te lezen.
Ik verheug me op het volgende verslag.
-
26 Februari 2012 - 10:12
Sandy:
Heerlijk om te lezen. Ik zie alles helemaal voor me, alsof ik er zelf ben geweest (haha!)
Lieve groetjes voor iedereen daar en keep up the good work Carrie! -
26 Februari 2012 - 10:55
Deus En Carla:
Hey Car, nou nou al heel wat meegemaakt in die 10 dagen zeg en aan je verhaal te horen begin je al aardig je draai te vinden. Erg leuk om je verslag te lezen en we kijken uit naar de volgende. Bij jou thuis loopt alles prima hoor. Droepie gaat heel goed en slaapt gewoon lekker op bed!! Volgens niels en tes is ze al helemaal aan hun gewend en ze vermaken zich prima daar. lieve groetjes Deus en Carla -
26 Februari 2012 - 11:40
Mary:
ik blijf je volgen. leuke verhalen
x mary -
26 Februari 2012 - 14:56
Christel:
Hoi Carrie, wat een supergave kampeerplek. Leuk om je verslag te lezen en de foto's te zien. Wat een buitenkans, geniet er lekker van!
Groetjes,
Christel -
26 Februari 2012 - 22:19
Frank:
Leuk! Veel avontuur en weinig avond uur, maar dat went vast wel. Veel plezier nog. -
29 Februari 2012 - 09:10
Marja En Tijs:
leuk car, ziet er goed uit.
groetjes vanuit regenachtig kirchberg.
lekker zwemmen vandaag.
tijs raced redelijk verantwoord de berg af en morgen een keer boarden. wieke '' wandelt' met oma...xxxmarja
en wie kwamen we tegen in een wegrestaurant.......pauline en anderson....helaas op weg naar andere oorden. -
01 Maart 2012 - 23:17
John & Trudie:
Mooi verslag en prachtige beelden, Carrie. We blijven graag op de hoogde over je verdere avonturen in Zambia.
Groetjes,
Trudie en John -
17 Maart 2012 - 13:03
Heleen:
hoi Carrie ik zag je bij wim op facebook staan wat leuk om je avontuur te volgen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
