Deel 6 Een normale week zo tussen door!

Maandag 26 maart

Duty calls, want het is weer een normale dag. Kids moeten naar school! Alles verloopt redelijk vlotjes. Marieke heeft de meeste tijd nodig en die roep ik dan ook als eerste. Nadat iedereen weer weg was ben ik toch nog even mijn bed ingekropen. Nog even bijslapen. Om 9 uur opgestaan ontbeten en gedoucht, waarna ik direct naar de dokter ben gegaan aangezien ik een rare beet heb op mijn enkel. Het is een arts bij ons in de straat, dus hoefde ik niet al te ver. Nadat ik een behoorlijk lijst met vragen had beantwoord mocht ik naar de behandelkamer waar ik verplicht op de weegschaal moest (shit), mijn temperatuur van mijn voorhoofd werd opgenomen en mijn bloeddruk werd gecontroleerd. Ik kreeg te horen alles ok was. Mooi, altijd fijn om te weten. Vervolgens weer naar de wachtkamer. Na 15 minuten mocht ik door naar de arts. Een vrouwelijk arts die mijn enkel grondig heeft bekeken en vertelde dat zij niet zo goed kon inschatten waardoor ik gebeten kon zijn. Wel dacht ze dat mijn lichaam al aan het herstel was begonnen en dat ik het nog maar een paar dagen moest aankijken. Kreeg een antibioticazalfje mee en mocht een fiks bedrag afrekenen. Nico dacht dat ik gebeten was door een Che che fly , een soort mug die een slaapziekte kan overbrengen. Dus is het altijd goed om er even na te laten kijken, al barst ik van de energie ;o)! Ik wacht het nog wel even af. De rest van de dag aan mijn weblog gewerkt.
Dinsdag 27 maart

Vandaag heeft Marieke een optreden met haar klas. Ze heeft slecht geslapen en vind het heel allemaal heel spannend. We worden dan ook om half 8 ’s ochtend op school verwacht. Opa en oma, Nico en ik gaan met zijn vieren volverwachting naar haar optreden kijken. Bij binnenkomst was er tentoonstelling van allerlei schilderijen gemaakt door de kids en in het theater werden we verrast met dans zang expressie en schilderijen alles gebaseerd op kunst. We werden bijna een uur vermaakt met wat ze zo al hadden ingestudeerd voor vanochtend. Wel done allemaal! Hierna werden opa en oma en ik bij de Spar afgezet voor de boodschappen. We hebben daar alleen de chocoladepasta voor Marieke gehaald en zijn gaan lopen naar de Pick & Pay, ook een supermarkt maar die veel beter is gesorteerd dan de Spar. Al lopend zijn we nog bij een kapsalon binnen gegaan en heb ik nog wat leuke foto’s gemaakt en een gesprekjes met wat voorbijgangers aangeknoopt. Bij Woodlands winkelcentrum even een lekkere cappuccino gedronken en net toen we wilde supermarkten, kwam oma een bekende tegen. Ik ben vervolgens alleen de boodschappen gaan doen terwijl opa en oma nog lekker hebben kunnen kletsen. Met de taxi zijn we naar huis gegaan. Waar we nog van een rustige avond hebben genoten.

Woensdag 28 maart

Laatste dag voor opa en oma. Druk met inpakken en zich reisklaar maken, is de belangrijkste taak vandaag. Rest het niet, dat ze met Nico meegaan naar de school, voor wat extra uitleg van de kids over hun eigen school. Ik kreeg nog eenmaal de aanstaande bruid, om nogmaals heur haar en make- up te oefenen. Het was een drukke gezellige ochtend. De rest van de familie mocht niet voor 12 terug komen aangezien alles een verrassing moet blijven. Rond 13.00 uur waren ze terug. Ook kregen we nog bezoek van Ray de vorige kok van het andere huis. ‘S middag heerlijk met zijn allen gezwommen en om 18.00 uur gezamenlijk het laatste maal genuttigdmet opa en oma die om 18.30 onder veel tranen met Nico zijn vertrokken richting vliegveld. Hartverscheurend om de kids zo verdrietig te zien. Nico was om 20.45 uur terug van het vliegveld en rond 21.30 ging voor ons hier het licht uit.

Donderdag 29 maart

Vandaag op één na laatste dag voor dat de Paasvakantie begint. En daar zijn de kids wel aan toe. Vanochtend hebben Mathilde en ik samen gekookt, voor verbreidingen voor als we straks gaan kamperen. We hebben een kip-kerrie-ananas saus gemaakt en mini pizza, die we pas op de dag van vertrek gaan afbakken. De sausen hebben we in gevroren dus die gaan straks in de koelbox mee, zodat we dan alleen nog maar rijst hoeven te maken. Terwijl wij druk bezig waren begon het behoorlijk te regenen. Aangezien we behoorlijk wat afval hadden geproduceerd ben ik naar buiten gelopen om dit weg te gooien in de vuilnisbak en gleed door de regen van de buitentrap en kwam heel hard op mijn stuitje terecht. Het deed zo’n pijn, dat het even duurde voordat ik weer op kon staan. Langzaam kwam ik overeind, terwijl ik merkte dat mijn arm helemaal onder het bloed zat. Vlak bij mijn elleboog zat er een behoorlijk diep gaat in mijn arm. Mathilde schrok zich wilt en heeft me heel goed geholpen. Ik ben helemaal stijf bij mijn stuitje en ga stapvoets vooruit. Dat wordt volgens mij heel weinig slapen vannacht.

Vrijdag 30 maart

Vandaag is mijn peettante jarig! Tante Gonny, mocht je dit lezen, ik denk aan je en ik feliciteer je vanuit Zambia met je verjaardag. De kids hebben vandaag een halve dag school en dan zijn ze vrij. Yes, dat is heel fijn voor iedereen hier. Terwijl ik tussen het middag uur met Marja op de Skype zat kwam het spul uitbundig thuis en kropen samen met mij, gezellig achter de Skype en kletsten er vrolijk op los, terwijl ik mijn eigengemaakt tomatensoep voor hun klaar zette. Wiske fluisterde in mijn oor dat ze later ging spelen bij een vriendinnetje en Marieke vertelde mij dat haar vriendin met broertje bij ons kwamen spelen. Ik vind het prima, hoe meer zielen hoe meer vreugde toch? Al snel kwamen de twee kids en zijn we naar het doodlopende straatje gegaan waar er gespeeld met de crazy bike van Toon en het swingboard van Wiske en Marieke. Ik had voor mezelf een stoeltje meegenomen wat ik kan amper lopen of staan en de pijn bij mijn stuitje is giga. Jet mijn nichtje liet me zelf via Facebook weten dat mijn stuitje misschien wel gekneusd is. Ik hoop van niet, want dan kan het nog wel eens heel lang duren voordat ik er vanaf ben.

Zaterdag 31 maart

Vandaag ga ik uiteindelijk weer een proef make-up doen bij Annemarie, de aanstaande bruid. Dit kan mooi tegelijkertijd wanneer de kids paardrijden bij Patrick. Patrick is namelijk de aanstaande bruidegom en die mag het allemaal niet zien. Nico heeft mij even door gebracht naar hun woning. Annemarie zat al te wachten en onder het genot van een lekker bakkie koffie, heb ik met haar de nodige speelfilms op onze beide laptops uitgewisseld. De proef make- up vlotte snel en we waren het heel snel eens over de kleur en de style. Toch nogmaals wederom heur haar gedaan en zoals bij een echte generale heeft ze zelfs haar jurk aangetrokken, waardoor het allemaal al heel echt voor haar begon te voelen. Maar ja, het duurt tot echt nog 2 weken voordat het zover is. ;o) In de middag zijn we naar de maandelijks souvenirs markt gegaan waar we Tesora (met wie ik mijn eerste safari heb gedaan) zouden treffen. Tesora had mij uitgenodigd om ’s avonds mee te gaan naar het “theater” in Lusaka wat mij een hele leuke onderbreking lijkt. Annemarie en Patrick gaan misschien ook mee als het lukt en ook Sue, de eigenaresse van het Guest house waar Tesora verblijft. Na de markt zijn Tesora en ik samen naar mijn huis gelopen, met een paar onderbreking ivm mij stuitje (bewegen helpt wel trouwens), van ons anderhalf uur durende wandeling. Snel gedoucht en omgekleed alvorens we doorgelopen zijn naar Long Acres, om vandaar uit een minibus te pakken naar Manda Hill (een van de grootste winkelcentrums van Lusaka). Dit wilde niet zo goed lukken maar gelukkig kregen wij een lift aangeboden van een politieagent die net klaar was met zijn shift. Wij dus, heel luxe met een giga grote auto met airco en open dak naar Manda Hill, waar we 5 minuten te laat aankwamen bij de fotowinkel. Ze gebaarde ons dat ze waren gesloten maar ik gebaarde terug dat we nog heel graag geholpen wilde worden. Kweet niet, misschien is het me blonde haar maar de deur ging weer open en wij konden onze bestelling nog gewoon doorgeven. Hahaha! Uiteindelijk nog een bakkie koffie gedronken met wan lekkers erbij, voordat wij richting het theater zijn gegaan. Sue voegde zich later bij ons en Annemarie en Patrick belde af. Na een glaasje wijn of twee, begon de voorstelling waarbij ik de helft maar heb gezien doordat ik steeds in slaap viel. Ook vond ik het een tikkie saai moet ik eerlijk zeggen. Rond 22.00 uur werd thuis gebracht door Sue en Tesora. Welterusten!

Zondag 1 april

Rond 08.00 uur werd ik wakker van de kids. Nico zat al te ontbijten terwijl ik een aantal ommeletje ben gaan gebakken voor de kids en voor mij. Voorzien van wat lekker geroosterd brood en een bakkie koffie. Rond de klok van 10.30 uur gedoucht en aangekleed. Het weer is beroerd vandaag regen, regen en nog eens regen. Terwijl Wiske en ik tig Sudoko’s hebben opgelost, was ‘t alweer 12.30 en ging Wiske met haar vader pannenkoeken voor de lunch bakken. Lekker! Na lunch begon het nog harder te regenen en bedacht ik dat ik nog een leuke film op mijn laptop had staan en heb ik deze op een USB stick gezet en Nico deze uiteindelijk op de grote tv heeft weten te krijgen. Het weer blijft slecht, dus weggaan is geen optie. Dan kijken we maar uit naar de Pizza die ik straks in de oven ga doen en eerder deze week samen met Mathilde heb gemaakt. Ook jullie, allemaal een smakelijk eten!